Οι Τιτάνες

Οι Τιτάνες ήταν έξι γιοί του Ουρανού. Όλοι τους, εκτός από τον Ωκεανό, συμμετείχαν στην ανατροπή και στον ευνουχισμό του Ουρανού. Σύμφωνα με κάποιους, ο Ωκεανός, ή Οφίων, πήρε την εξουσία και κυβέρνησε για σύντομη περίοδο, πριν τον διώξει πίσω στο ρεύμα του, που περιτριγύριζε τη Γη, ο Κρόνος.

Η Χρυσή Εποχή του ανθρώπινου είδους συνυφάστηκε με τη βασιλεία του Κρόνου και των Τιτάνων. Αυτή η ανθρώπινη φυλή δημιουργήθηκε από τον Προμηθέα και έζησε ειρηνικά και αρμονικά, ευλογημένη με τα φρούτα της γης που μεγάλωναν στον κήπο της Εδέμ, έναν επίγειο παράδεισο.

Οι Τιτάνες ζήλευαν τα προνόμια των παραπάνω και αρνήθηκαν να μεταβιβάσουν δύναμη στις νεότερες γενιές θεών. Ο Δίας τους οδήγησε σε ανταρσία και μετά από έναν βίαιο δεκαετή πόλεμο οι Τιτάνες ανατράπηκαν και ρίχτηκαν στον Τάρταρο. Ο Ωκεανός και οι Τιτανίδες, που είχαν μείνει ουδέτεροι στον πόλεμο, παρέμειναν ελεύθεροι.

Πολλές γενιές αργότερα, στο τέλος την Εποχής των Ηρώων, οι Τιτάνες ελευθερώθηκαν από τη φυλακή τους από τον Δία. Ανακήρυξε τον Κρόνο βασιλιά των Ηλυσίων Νήσων για να διοικήσει πάνω από τις σκιές των Ηρώων. Οι υπόλοιποι Τιτάνες εγκαταστάθηκαν εκεί.

Πολλοί από τους υιούς των Τιτάνων καλούνταν επίσης Τιτάνες – όπως ο Άτλας, ο Προμηθέας, ο Επιμεθέας, ο Ήλιος, ο Αστραίος, ο Πέρσης και ο Πάλλας. Κάποιοι από αυτούς τέθηκαν στο πλευρό των πατέρων τους κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά άλλοι, όπως ο Ήλιος και ο Προμηθέας, έγιναν σύμμαχοι του Δία.

Τιτάνες, οι έξι υιοί του Ουρανού

Ωκεανός: Ο Ωκεανός ήταν ο μεγάλος ποταμός που κυλούσε κυκλικά γύρω από τη γή και η πηγή όλου του καθαρού νερού – των ποταμών, της βροχής και των πηγαδιών. Ήταν ένας από τους Τιτάνες αλλά, αντίθετα με τα αδέλφια του, ήταν επίσης κοσμολογικός θεός – όπως άλλωστε και ο μεγάλος ποταμός Ωκεανός και η ανθρωπομορφική του εμφάνιση. Όπως και οι γιοί του, οι θεοί του Ποταμού, απεικονιζόταν σαν κερατόμορφος θεός με ουρά οφιοειδούς ψαριού.

Κοιος: Ο Κοίος ήταν ο Τιτάνας της απορίας και σύζυγος της Φοίβης, της θεάς των απαντήσεων. Προφανώς αυτοί οι δύο συμπλήρωναν ο ένας τον άλλο και συμπεριφέρονταν ως η κοιτίδα όλης της γνώσης. Τα εγγόνια τους, ο Απόλλων, θεός της γνώσης, και η Εκάτη, θεά της μαγικής τέχνης, κληρονόμησαν την υπέρτατή τους νοημοσύνη. Στο τέλος του Πολέμου των Τιτάνων, ο Κοιος πετάχτηκε στον Τάρταρο μαζί με τα υπόλοιπα αδέρφια του. Ο Δίας τους ελευθέρωσε αργότερα από τη φυλακή και έκανε τον Κρόνο βασιλιά του Ηλυσίου. Προφανώς, οι υπόλοιποι Τιτάνες εγκαταστάθηκαν εκεί.

Κριός: Ο Κριός ήταν ο Τιτάνας θεός των λόρδων και της βαθιάς γνώσης, που είχε την εξουσία του ουρανού, της θάλασσας, της γής και του κάτω κόσμου. Η εγγονή του, η Εκάτη, κληρονόμησε την εξουσία όλων των παραπάνω όταν γεννήθηκε.

Υπερίων: Ο Υπερίωνας ήταν ο θεός της όρασης και της παρατήρησης, ο σύζυγος της Θείας, θεάς της όρασης.

Ιαπετως: Ο Ιαπετος ήταν πιθανόν ο θεός Τιτάνας της φωνής και της σκέψης. Το όνομα τουπροέρχεται από την “ια”, που σημαίνει φωνή, και από το “πετος” (βλ. πετώ) – συνηθισμένο ποιητικό επίθετο για τις λέξεις και τις σκέψεις. Ήταν ο σύζυγος της Κλυμενης, της θεάς της φήμης και του όνειδου (ό,τι μεταφέρεται με τη φωνή), και ο πατέρας τεσσάρων ειδών φωνής – του Άτλα (τολμηρή φωνή), του Μενοίτιου (της οργισμένης φωνής), του Προμηθέα (προμελέτη) και του Επιμεθέα (μεταγενέστερη ενέργεια ή σκέψη). Ο Ιαπέτως εμφανίζεται ως ο ανώτερος του Κρόνου κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Τιτάνων.

Κρόνος: Ο Κρόνος ήταν ο νεότερος από τους Τιτάνες και θεός του χρόνου, όπως αυτός επηρεάζει την ανθρώπινη ζωή (όπως ο Χρόνος, ο αρχαίος θεός του χρόνου). Ήταν ο βασιλιάς τον θεών πριν την έλευση του Δία, ο οποίος ευνούχισε και έδιωξε τον ίδιο του τον πατέρα, τον Ουρανό, και διοίκησε τον κόσμο κατά τη διάρκεια της χρυσής, για το ανθρώπινο είδος, εποχής.

Από φόβο προς την προφητεία που έλεγε ότι θα διωγνόταν από τον υιό του, κατάπιε όλα τα παιδιά του καθώς γεννιούνταν. Η Ρέα έσωσε το νεότερο, τον Δία, κρύβοντάς τον μακριά στην Κρήτη και έδωσε στον Κρόνο να καταπιεί μία πέτρα στη θέση του Δία. Ο Δίας μεγάλωσε και οδήγησε τους θεούς σε δεκαετή πόλεμο ανάντια στον Κρόνο και τους Τιτάνες, πετώντας τους στα βάθη του Τάρταρου.