Ολυμπιακά
Mετάλλια
Θερινοί Αγώνες
Εμπρόσθια
πλευρά |
Πίσω
πλευρά
|
Λεπτομέρειες
|
|
|
1896
Αθήνα
Οι
πρωταθλητές βραβεύονταν με ένα ασημένιο
μετάλλιο, έναν κλάδο ελιάς και ένα δίπλωμα.
Οι δευτεραθλητές βραβεύονταν με ένα
χάλκινο μετάλλιο, ένα κλαδί δάφνης και
ένα δίπλωμα. Στην εμπρόσθια πλευρά του
μεταλλίου απεικόνιζεται το πρόσωπο του
Δία, ο οποίος κρατά μία υδρόγειο με
τη φτερωτή Νίκη, ενώ διακρίνεται και
η ελληνική επιγραφή "Ολυμπία".
Στην πίσω πλευρά συναντούμε την Ακρόπολη
και την επιγραφή "Διεθνείς Ολυμπιακοί
Αγώνες της Αθήνας 1896".
Οι
πρωταθλητές βραβεύονταν με ένα ασημένιο
μετάλλιο, έναν κλάδο ελιάς και ένα δίπλωμα.
Οι δευτεραθλητές βραβεύονταν με ένα
χάλκινο μετάλλιο, ένα κλαδί δάφνης και
ένα δίπλωμα. Στην εμπρόσθια πλευρά του
μεταλλίου απεικόνιζεται το πρόσωπο του
Δία, ο οποίος κρατά μία υδρόγειο με
τη φτερωτή Νίκη, ενώ διακρίνεται και
η ελληνική επιγραφή "Ολυμπία".
Στην πίσω πλευρά συναντούμε την Ακρόπολη
και την επιγραφή "Διεθνείς Ολυμπιακοί
Αγώνες της Αθήνας 1896".
|
|
|
1900
Παρίσι
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται μία φτερωτή θεά να κρατά
κλαδιά δάφνης με τα δύο χέρια και με
τους ώμους ανασηκωμένους. Στο βάθος
και στο κάτω μέρος διακρίνεται η θέα
του Παρισιού και τα μνημεία της Παγκόσμιας
Έκθεσης. Στην πίσω πλευρά του μεταλλίου
απεικονίζεται ένας αθλητής που στέκεται
στο πόντιουμ, κρατώντας κλάδο δάφνης
στο δεξί του χέρι, με ανασηκωμένο τον
ώμο. Στο βάθος διακρίνεται ένα στάδιο
και η Ακρόπολη της Αθήνας.
|
|
|
1904
Saint Louis
Στην εμπρόσθια πλευρά
διακρίνεται αθλητής να στέκεται σε σκαλοπάτια,
κρατώντας κλάδο δάφνης στο δεξί του
χέρι, σύμβολο της νίκης, και έχοντας
τον αριστερό του ώμο ανασηκωμένο. Στο
βάθος συναντούμε ανάγλυφο σχέδιο που
απεικονίζει τα αθλήματα της Ολυμπιάδας
από την Αρχαιότητα. Πίσω ξεχωρίζει ένας
ελληνικός ναός. Πάνω από τη φιγούρα
του αθλητή δεσπόζει η λέξη "Olympiad"
("Ολυμπιάδα") και στο κάτω
δεξί μέρος συνατούμε τη χρονολογία "1904".
Στην πίσω πλευρά διακρίνεται η Νίκη
να στέκεται πάνω σε μία υδρόγειο. Κρατά
δάφνινο στεφάνι στο αριστερό της χέρι
και ένα φύλλο φοίνικα στο δεξί. Μπροστά
της βρίσκεται μία μεγάλη κορώνα με ένα
κενό μέρος στο κέντρο της, ώστε να αναγραφεί
το όνομα του εκάστοτε αθλήματος. Πίσω
από τη Νίκη ξεχωρίζει η προτομή του
Δία πάνω σε πλίνθο. Υπάρχει επίσης η
επιγραφή "Universal Exposition
St.-Louis USA". Το σχέδιο των πλευρών
του μεταλλίου αυτού είναι εμπνευσμένο
από τα μετάλλια της Ολυμπιάδας της Αθήνας
και του Παρισίου.
|
|
|
1908
Λονδίνο
Στην εμπρόσθια πλευρά
διακρίνονται δύο γυναικείες φιγούρες
να τοποθετούν δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι
νεαρού νικητή αθλητή, ενώ στο κάτω μισό
βρίσκεται η επιγραφή "OLYMPIC GAMES
LONDON 1908". Στην πίσω πλευρά
υπάρχει η μορφ
|
|
|
1912
Στοκχόλμη
Στην εμπρόσθια πλευρά
διακρίνονται δύο γυναικείες φιγούρες
να τοποθετούν νικητήριο δάφνινο στεφάνι
στο κεφάλι αθλητή. Στην πίσω πλευρά
συναντούμε αγγελιαφόρο που αναγγέλει
την έναρξη των Αγώνων, ενώ στα δεξιά
συναντούμε άγαλμα του Ling, ιδρυτή του
θεσμού και της σουηδικής γυμναστικής.
Περιμετρικά βρίσκεται η επιγραφή "OLYMPISKA
SPELEN STOCKHOLM 1912".
|
|
|
1920
Αμβέρσα
Στην εμπρόσθια πλευρά
διακρίνουμε ένας ψηλό γυμνό αθλητή,
που κρατά ένα φύλλο φοίνικα και ένα
δάφνινο στεφάνι, σύμβολα της νίκης,
στο αριστερό του χέρι. Πίσω του διακρίνεται
η φιγούρα του Renommee να παίζει τρομπέτα.
Στο βάθος υπάρχει ζωοφόρος με ελληνική
διακόσμηση, που φέρει την επιγραφή "VII
OLYMPIADE" από κάτω. Στην πίσω
πλευρά διακρίνεται το μνημείο της Αμβέρσας,
που κρατά ζωντανό τον θρύλο του Brabo
που πετά το χέρι του γιγαντιαίου Druoon
Antigoon, ο οποίος τρομοκρατούσε την
περιοχή, στον ποταμό Schelde. Στο βάθος
διακρίνεται ο καθεδρικός ναός και το
λιμάνι της Αμβέρσας. Στο άνω μισό υπάρχει
η επιγραφή "ANVERS MCMXX".
Σύμφωνα με τον θρύλο, κατά την αρχαιότητα
ο βασανιστικός γίγαντας επέβαλλε στα
πλοιάρια του ποταμού να πληρώσουν φόρο.
Εαν ο καπετάνιος αρνούταν να πληρώσει,
ο γίγαντας του έκοβε το χέρι. Έτσι ο
γίγαντας ήταν διαβόητος για πολλά χρόνια,
εως ότου εμφανίστηκε ο Silvius Brabo.
Ο θαρραλέος Ρωμαίος στρατιώτης τόλμησε
να αγωνιστεί ενάντια στον γίγαντα και
τελικά τον σκότωσε. Ως πράξη εκδίκησης
για τα θύματα του γίγαντα, ο Silvius
Brabo έκοψε το χέρι του γίγαντα και
το πέταξε στο ποτάμι. Από εκεί άλλωστε
προέρχεται και το όνομα της Αμβέρσας
(Antwerpen), που σημαίνει "το χέρι
που πετάχθηκε".
Κατασκευάστηκαν 1.250 αντίγραφα:450
χρυσά μετάλλια, 400 αργυρά και 400 χάλκινα.
|
|
|
1924
Παρίσι
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται γυμνός νικητής αθλητής,
που κρατά το χέρι του αντιπάλου του,
ο οποίος κάθεται στο έδαφος, ώστε να
τον βοηθήσει να σηκωθεί. Από κάτω ξεχωρίζουν
οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι. Στην πίσω πλευρά
διακρίνεται μία άρπα, ως σύμβολο του
πολιτιστικού προγράμματος των Αγώνων,
και εξοπλισμός διαφόρων αθλημάτων θερινών
αλλά και χειμερινών αγώνων, που σχηματίζει
αψίδα. Στο κέντρο υπάρχει η επιγραφή
"VIIIe OLYMPIADE PARIS 1924".
Κατασκευάστηκαν 912 αντιγραφα: 304 χρυσά
μετάλλια, 304 αργυρά και 306 χάλκινα.
|
|
|
1928
Άμστερνταμ
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή. Η εικόνα της νίκης
συνοδεύεται από την επιγραφή "IXe
OLYMPIADE AMSTERDAM 1928". Στην
πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια
των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1932
Λος 'Αντζελες
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Η εικόνα
της νίκης συνοδεύεται από την επιγραφή
"Xth OLYMPIAD LOS ANGELES 1932".
Στην πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια
των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1936
Βερολίνο
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Η εικόνα
της νίκης συνοδεύεται από την επιγραφή
"Xth OLYMPIAD LOS ANGELES 1932".
Στην πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια
των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1948
Λονδίνο
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Η εικόνα
της νίκης συνοδεύεται από την επιγραφή
"XVIII OLYMPIAD LONDON 1948".
Στην πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 η πίσω πλευρά
των μεταλλίων των θερινών Ολυμπιακών
Αγώνων ήταν πανομοιότυπη. Η Οργανωτική
Επιτροπή των Αγώνων του Μονάχου έσπασε
αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας το
σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1952
Ελσίνκι
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Η εικόνα
της νίκης συνοδεύεται από την επιγραφή
"XV OLYMPIA HELSINKI 1952".
Στην πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια
των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1956
Μελβούρνη/Στοκχόλμη
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Η εικόνα
της νίκης συνοδεύεται από την επιγραφή
"XVIth OLYMPIAD MELBOURNE 1956".
Στην πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια
των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1960
Ρώμη
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Η εικόνα
της νίκης συνοδεύεται από την επιγραφή
"GIOCCHI DELLA XVII OLIMPIADE ROMA
MCMLX". Τα μετάλλια των Αγώνων
της Ρώμης αποτελούνταν από ένα κυκλικό
μπρούντζινο τμήμα, όπου συναντούμε δάφνινο
στεφάνι μαζί με αλυσίδα, που είχε τη
μορφή συνέχειας φύλλων δάφνης. Στην
πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια
των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1964
Τόκιο
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Στην πίσω
πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης που
μεταφέρεται θριαμβευτικά από το πλήθος,
με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος. (Από
το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια των
θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1968
Mexico
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, που κρατά ένα φύλλο φοίνικα στο
αριστερό της χέρι και ένα νικητήριο
στεφάνι στο δεξί. Χρησιμοποιήθηκε το
σχέδιο του καλλιτέχνη από τη Φλωρεντία,
Giuseppe Cassioli, το οποίος επιλέχθηκε
στον αντίστοιχο διαγωνισμό που οργάνωσε
η Ολυμπιακή Επιτροπή το 1921. Η εικόνα
της νίκης συνοδεύεται από την επιγραφή
“XIX OLYMPIAD MEXICO 1968”. Τα μετάλλια
των Αγώνων της Ρώμης αποτελούνταν από
ένα κυκλικό μπρούντζινο τμήμα, όπου
συναντούμε δάφνινο στεφάνι μαζί με αλυσίδα,
που είχε τη μορφή συνέχειας φύλλων δάφνης.
Στην πίσω πλευρά διακρίνεται Ολυμπιονίκης
που μεταφέρεται θριαμβευτικά από το
πλήθος, με το Ολυμπιακό Στάδιο στο βάθος.
(Από το 1928 εως το 1968 τα μετάλλια
των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων ήταν πανομοιότυπα.
Η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του
Μονάχου έσπασε αυτή την παράδοση, αντικαθιστώντας
το σχέδιο της πίσω πλευράς με αυτό του
Gerhard Marcks.)
|
|
|
1972
Μόναχο
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται η παραδοσιακή θεά της
νίκης, σχέδιο που χρησιμοποιούταν από
τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ
το 1928, συνοδευόμενο από την επιγραφή
"XX Olympiade Munchen 1972".
Στην πίσω πλευρά απεικονίζεται ο Κάστωρ
και ο Πολυδεύκης, οι δίδυμοι γιοί του
Δία και της Λήδας, προστάτες των αθλητικών
διοργανώσεων και της φιλίας. Το σχέδιο
αυτό ανήκει στον Gerhard Marcks, έναν
από τους τελευταίους εκπροσώπους του
ρυθμού Bauhaus.
|
|
|
1976
Μόντρεαλ
Στην εμπρόσθια πλευρά
διακρίνεται το σχέδιο του Guiseppe Cassioli,
προορισμένο για τους Αγώνες του Άμστερνταμ
το 1928. Τα κύρια σύμβολα είναι η Νίκη,
η Αδελφότητα και η Καθολικότητα. Η πίσω
πλευρά ήταν σκόπιμα γυμνή. Αποτελείται
από ένα δάφνινο στεφάνι, σύμβολο της
νίκης ήδη από την Αρχαιότητα, και από
το έμβλημα των Αγώνων του Μόντρεαλ.
|
|
|
1980
Μόσχα
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται το παραδοσιακό Ολυμπιακό
σύμβολο: η θεά Νίκη νακρατά ένα δάφνινο
στεφάνι, ενώ στην κάτω δεξιά γωνία παρατηρούμε
μέρος του Κολοσσαίου και πάνω από αυτό
ξεχωρίζει η κυριλλική επιγραφή XXII
Olimpiady Moskva 1980 (Αγώνες της 22ης
Ολυμπιάδας της Μόσχας, 1980). Στην πίσω
πλευρά παρατηρούμε τον Ολυμπιακό λέβητα,
ενώ διακρίνεται και η φλόγα που καίει,
σε φόντο ενός σταδίου. Στην πάνω δεξιά
γωνία απεικονίζονται τα εμβλήματα της
Ολυμπιάδας της Μόσχας. Το όνομα του
κάθε αθλήματος εμφανίζεται στο περιστόμιο.
|
|
|
1984
Λος Άντζελες
Τα μετάλλια των Αγώνων
του 1984 υιοθετούσαν το σχέδιο του καλλιτέχνη
από τη Φλωρεντία, Giuseppe Cassioli,
για τους Αγώνες του Άμστερνταμ το 1928.
Στην εμπρόσθια πλευρά των μεταλλίων
απεικονίζεται το Κολοσσαίο και τη θεά
της νίκης να κρατά νικητήριο στεφάνι.
Στην πίσω πλευρά παρατηρούμε έναν νικητή,
ένα φύλλο φοίνικα που το κρατούν περιχαρείς
αθλητές και ένα στάδιο στο βάθος.
|
|
|
1988
Σεούλ
Στην εμπρόσθια πλευρά
απεικονίζεται το Κολοσσαίο, η θεά της
νίκης να κρατά δάφνινο στεφάνι και η
επιγραφή:"XXIV Olympiad Seoul 1988".
Στην πίσω πλευρά βρίσκεται ένα περιστέρι,
σύμβολο ειρήνης, που πετά έχοντας κλάδο
δάφνης στο στόμα του. Παρατηρούμε ακόμα
το έμβλημα των Αγώνων που αποτελείται
από τρείς ταινίες σε ρυθμό Taeguk, εμπνευσμένες
από την Κορεατική σημαία, και τους πέντε
Ολυμπιακούς δακτύλιους.
|
|
|
1992
Βαρκελώνη
Στην εμπρόσθια πλευρά
βρίσκουμε ροδέλα διαμέτρου 56mm, που
κατέχει εξέχουσα θέση στο μετάλλιο και
είναι ελαφρά εκτός κέντρου, στην οποία
εμφανίζεται η εικόνα της θεάς της νίκης,
απεικονισμένη σε Νεωτεριστική μορφή,
μαζί με την επιγραφή "XXV Olimpiada
Barcelona 1992". Στην πίσω πλευρά
παρατηρούμε το επίσημο έμβλημα των Αγώνων
της Βαρκελώνης. Το μετάλλιο σχεδιάστηκε
από τον γλύπτη Xavier Corbero.
|
|
|
1996
Ατλάντα
Στην εμπρόσθια πλευρά
παρατηρούμε και πλάλι την εικόνα της
θεάς Νίκης που κρατά φύλλα φοίνικα φοίνικα
στο αριστερό της χέρι και δάφνινο στεφάνι
στο δεξί, πάνω από το κεφάλι της. Στην
πίσω πλευρά δεσπόζει τι έμβλημα των
Αγώνων του 1996 και ένα κλαδί ελιάς.
Κατασκευάστηκαν συνολικά 633 χρυσά μετάλλια,
635 αργυρά και 661 χάλκινα.
|
|
|
2000
Σύδνεϋ
Στην εμπρόσθια πλευρά
συναντούμε το παραδοσιακό, πλέον, σχέδιο
της θεάς Νίκης να κρατά φύλλο φοίνικα
και δάφνινο στεφάνι. Στην πισω πλευρά
συναντούμε την Όπερα του Σύδνεϋ, την
Ολυμπιακή δάδα και τους Ολυμπιακούς
δακτύλιους.Οι σχεδιαστές είναι οι Αυστραλοί:
Woljciech Pietranik και Brian Thompson.
|
|
|
2004
Αθήνα
Το κύριο χαρακτηριστικό
των μεταλλίων είναι ο ελληνικός τους
χαρακτληρας που είναι έκδηλος και στις
δύο πλευρές, καθώς το σχέδιο της βασικής
τους πλευράς είναι διαφοροποιημένο,
για πρώτη φορά μετά το 1928. Αυτό είναι
γεγονός μεγάλης σημασίας, καθώς από
τώρα και στο εξής όλα τα Ολυμπιακά μετάλλια
θα αντικατοπτρίζουν την ελληνική καταγωγή
και την αναβίωση των Αγώνων. Στα μετάλλια
που απονέμονταν από το 1928 εως το 2000
στους Αγώνες του Σύδνεϋ απεικονιζόταν
η θεά Νίκη να κρατά ένα καλαμπόκι στο
ένα χέρι και ένα δάφνινο στεφάνι στο
άλλο. Στο μετάλλιο αυτό φαίνεται να
πετά προς το στάδιο φέρνοντας τη νίκη
στον καλύτερο αθλητή.Η Οργανωτική Επιτροπή
επέλεξε να συμπεριλάβει το Παναθηναϊκό
Στάδιο, όπου αναβίωσαν οι Αγώνες το
1896. Στην πίσω πλευρά είναι χαραγμένο
το εκάστοτε άθλημα και αποτελείται από
τρία στοιχεία:
-την αιώνια φλόγα που ανάφθηκε στην
Ολυμπία και ταξίδεψε στις
πέντε ηπείρους μέσω της λαμπαδηδρομίας
-τους πρώτους στίχους της Όγδοης Ολυμπιακής
Ωδής του
Πινδάρου, ο οποίος τη συνέθεσε
το 460 π.Χ. για να τιμήσει τη
νίκη του Αλκιμεδονα από την Αίγινα
στο άθλημα της πάλης
- το έμβλημα της Ολυμπιάδας της Αθήνας
Το μετάλλιο σχεδιάστηκε από την Έλενα
Βότση
|
Δείτε
επίσης τις σελίδες των μεταλλίων
των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων
Πηγή:
IOC/Olympic Museum Collections
|
|