Στη βάση του λόφου των Νυμφών, κοντά στο σημείο όπου η οδός Διονυσίου
Αρεοπαγίτου γίνεται οδός Αποστόλου Παύλου, υπάρχει μικρό παρεκκλήσι
αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο. Το παρεκκλήσι είναι επίσης γνωστό
ως Λουμπαρδιάρης. Πρόκειται για βασιλική με ένα διάδρομο που χρονολογείται
στην Οθωμανική εποχή.
Οι
επιφάνειες του εσωτερικού τμήματος των τοίχων έχουν αψίδες στις
μακρύτερες πλευρές. Η μέθοδος αυτή εξοικονομεί ύλη και χώρο χωρίς
επιπτώσεις στη στατικότητα του κτηρίου. Η εξωτερική πλευρά των
τοίχων είναι διακοσμημένη με μαρμάρινα και πήλινα γεωμετρικά σχήματα.
Η διακόσμηση είναι μέρος των εργασιών αναστύλωσης του 1955 που
διενεργήθηκαν υπό την εποπτεία του αρχιτέκτονα Δημητρίου Πικιωνη.
Οι εργασίες αναστύλωσης αποκάλυψαν τοιχογραφίες του 1735.
Το
προσωνύμιο “Λουμπαρδιάρης”.
Σύμφωνα
με μαρτυρίες ταξιδιωτών γύρω στα μέσα του 17ου αιώνα,
την ημέρα του εορτασμού του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου),
ένα κανόνι (λουμπαρδα) εξερράγη έχοντας ως αποτέλεσμα
την ανάφλεξη της πυρίτιδας που φυλασσόταν στα στα προπύλαια
(μνημειώδης είσοδος) του ναού. Τα προπύλαια καταστράφηκαν
ολοσχερώς και ο ναός από τότε ονομάζεται Λουμπαρδιάρης.
Κάποιες
άλλες μαρτυρίες ταξιδιωτών υποστηρίζουν μία περισσότερο
παραδοσιακή εκδοχή. Ο Γιουσους Αγά, Οθωμανός αξιωματούχος,
ήθελε να κατεδαφίσει τον ναό του Αγίου Δημητρίου. Ετοίμασε
τρία κανόνια τα οποία θα χρησιμοποιούνταν την επόμενη
ημέρα. Εκείνη τη νύχτα, η πυριτιδαποθήκη χτυπήθηκε από
κεραυνό καταστρέφοντας τα κανόνια και σκοτώνοντας τον
αξιωματικό και την οικογένειά του. Έτσι στον ναό του Αγίου
Δημητρίου δόθηκε η ονομασία Λουμπαρδιάρης
Λόφος Πνύκας
Θησείο Δείτε
το Ελληνικό γλωσσάρι για
επεξήγηση τυπικών λέξεων.