Sounio
Tempels in de zonsondergang

Op het rotsachtige schiereiland van de zuidoostelijke tip van Attica bouwden de Atheners heiligdommen voor hun twee belangrijkste goden, Poseidon en Athena. De Tempel van Poseidon, god van de zee, werd gebouwd op de top van de rots die 60 meter boven de zeespiegel uitsteekt. De tempel is omgeven door versterkte vestigingsmuren. Twee temples werden voor Athena Sounias opricht op een lager deel van het schiereiland.

Het schiereiland van Sounio (oude naam: Sounion) werd al in de prehistorie bewoond. In de Myceense tijd moet er een vorm van verering geweest zijn omdat Homerus de eerste is die Sounio beschrijft als “heilig”. Hij schrijft hierover in zijn dagboek op weg terug van Troje. Menelaus begroef zijn stuurman hier.

De opgravingen in het begin van de vorige eeuw brachten aan het licht dat er een georganiseerd heiligdom geweest was in de Geometrische periode (10e tot 7e eeuw VC) en sommige van de vroegste kouroi (beelden van jongens) in de Griekse kunst werden in het openlucht heiligdom van Poseidon geplaatst in de vroege zesde eeuw VC. Deze kouroi bevinden zich nu in het Nationaal Archeologisch Museum van Athene.

Het heiligdom van Sounio, met zijn versterkte burcht, stond in directe verbinding met de metaalontginningen in Lavreotiki. In de bergen van Lavrion zijn tal van antieke mijninstallaties bewaard gebleven en er zijn marmer ontginningen in het gebied rond Agrileza die het materiaal voor de Tempel van Poseidon leverden.

Openingsuren en toegang

De Tempel van Poseidon

De bouw van de Tempel van Poseidon en van de propylon (ingang), die er naartoe leidde, begon in de vroege 5e eeuw VC. Hij is gemaakt van poros, een zeer plechtige structuur, waardig aan de god van de zee wiens godsdienst belangrijker werd met de groei van de Atheense zeemacht. Deze tempel werd echter vernietigd gedurende de Perzische inval nog voor hij afgewerkt kon worden.

Een andere tempel met 6 x 13 Dorische kolommen, werd op dezelfde plaats gebouwd. Er was een fries boven de cella (de belangrijkste binnenkamer) alsook aan de binnenzijde van de pteron met afbeeldingen van een centauromachy (strijd met de centauren) en van een gigantomachy (strijd met de reuzen). Delen van deze fries bevinden zich in het Museum van Lavrion.

Aan de noordelijke kant van de omwalling rond de tempel was er een ingang met een monumentale propylon. Er waren ook stoas voor bezoekers aan de westelijke en de zuidelijke zijde. Het ganse heiligdom werd omringd door een sterke verdedigingsmuur die de toegang vanuit het noorden en het westen afsloot.

In 412 VC, gedurende de Peloponnesische Oorlog, versterkten de Atheners de burcht die een strategische plaats innam en van waaruit ze heersten over de ingang tot de Saronische en de zuidelijke Euboea golf en ze het ganse zuidelijke deel van Attika beschermden. In 332 VC werd de burcht ingenomen door de Macedoniërs die in 307 VC verdreven werden door Demetrios Poliorketes. Ondank de weerstand die de Atheners boden, viel de burcht in 263 VC weer in de handen van de Macedoniërs om door de Atheners opnieuw heroverd te worden in 229 VC.

Duizend opstandige slaven van de zilvermijnen in Lavrion vestigden zich in Sounio van 104 tot 100 VC. De bekende reiziger Pausanias, die Sounio in de tweede eeuw AD bezocht, vermeld enkel de Tempel van Athena in zijn “Attika”. In de daaropvolgende eeuwen werd het heiligdom verlaten.

Het heiligdom van Athena Sounias

Het heiligdom van Athena Sounias bevindt zich op een lager gelegen heuvel, ongeveer 400 meter ten noordwesten van de Tempel van Poseidon. Twee tempels van Athene bleven bewaard in een, door kolommen, afgebakend gebied. De vroege kleine tempel (600-550 VC) bestaat uit een rechthoekige cella met twee Dorische kolommen aan de voorzijde. De sokkel van het godsdienstig beeld van Athena bleef bewaard in het achterste deel van de cella. Er stond een klein altaar voor de tempel. Nadat dat dit door de Perzen vernietigd was, werd een nieuwe, grotere, tempel gebouwd. Deze was hetzelfde als de vorige maar er werden twee Ionische kolommenrijen toegevoegd aan de oostelijke en de zuidelijke zijde.

Een onregelmatige cirkelvormige plaats vlakbij de tempels is waarschijnlijk het heiligdom van Phrontis. Aan de westelijke zijde van het schiereiland en beschermd door de vestigingsmuur, bleven twee afdaken voor schepen bewaard. Ze hebben twee glijbanen (diepe lange uitslijtingen in de rotsen) waarop de houten structuur rustte die de bodem van de schepen beschermde als ze uit het water getrokken werden. Deze schepen werden er geplaatst voor noodgevallen.

Sounio is niet alleen zeer gekend voor zijn heiligdommen maar ook voor zijn fantastische zonsondergangen. Als de avond valt, verzamelen honderden toeristen zich aan en rond de Tempel van Poseidon om de zon te zien ondergaan in steeds wisselende kleuren van geel, rood en oranje.

info en boeken van een uitstap naar Sounio