EngelsGrieksVlaamsNederlands
  De meest volledige informatiegids over Athene, Griekenland

Kaart van de Perzische Oorlogen

 


GESCHIEDENIS VAN ATHENE

De Perzische Oorlogen


De administratieve hervormingen van Cleisthenes hadden een sterke invloed op de samenstelling van het leger dat snel een test zou ondergaan.

De Perzische Oorlogen, 500-449 VC, waren een reeks conflicten die uitgevochten werden tussen de Griekse staten en het Perzische Rijk. De geschriften van Herodotus, geboren in 484 VC, vormen een grote bron van kennis over de Perzische Oorlogen. In het begin omvatte het Perzische Rijk van Darius I geheel west-Azië evenals Egypte. Een paar kleine Griekse stadstaten kwamen in opstand tegen de despotische heerschappij van Darius. Athene en Eretria (nu Ewoia) gaven de Ionische steden hulp maar niet voldoende en ze werden onderdrukt door de Perzen. Darius besloot daarop Athene en Eretria te straffen en Griekenland toe te voegen aan zijn uitgestrekt rijk. In 492 VC veroverde een Perzische expeditie, onder het bevel van Mardionius, Tracië en Macedonië maar de vloot werd verzwakt door een storm.

Een tweede expeditie, onder het bevel van Artaphenes en Datis, verwoeste eerst Eretria en trok dan op tegen Athene. De Perzen sloegen hun kamp op, 32 kilometer van de stad, in de vlakte van Marathon. Daar werden ze door een Atheens leger van 10.000 soldaten geholpen door 1.000 uit Plataea, aangevallen en beslissend verslagen. De Atheners waren sterk in de minderheid maar ze vochten onder het bevel van Miltiades door wiens strategie de slag gewonnen werd. Ze hadden ook hulp gezocht bij Sparta door middel van de Atheense bode Pheidippides die de afstand tussen Athene en Sparta (241 kilometer) in twee dagen aflegde. De Spartaanse troepen bereikten Marathon de dag na de veldslag.

Pheidippides en de marathon

Het traditionele verhaal zegt dat Pheidippides, een Atheense boodschapper, 42 km liep van het slagveld bij de stad Marathon naar Athene om de Griekse overwinning op de Perzen te melden in de Slag van Marathon (490 VC) met het woord “Ninikekamen” (Wij triomfeerden!” en dood neerviel. Meestal wordt dit verhaal verkeerdelijk toegeschreven aan de historicus Herodotus die de geschiedenis van de Perzische oorlogen neerpende in zijn “Verhalen” (geschreven ca. 440 VC).

Het is spijtig voor de geschiedkundige romantiek maar het verhaal is waarschijnlijk een mythe. Als de Atheners een dringend bericht naar Athene hadden willen sturen, dan was er geen reden waarom ze geen ruiter zouden gestuurd hebben. Dit verhaal komt bij Herodotus dan ook niet voor. De desbetreffende passage van Herodotus gaat als volgt:Beeld van Pheidippides op de marathonroute in Rafina

Voor ze de stad verlieten stuurden de Atheense generaals een bericht naar Sparta. De boodschapper was een Athener, Pheidippides genaamd, een professioneel lange afstandloper. Volgens het verslag dat hij de Atheners bij zijn terugkeer gaf had hij de god Pan ontmoet op de Parhenium berg, ten noorden van Tegea. Pan, zo zei hij, noemde hem bij naam en zei hem de Atheners te vragen waarom ze geen aandacht aan hem schonken, ondanks zijn vriendschap tegenover hen en het feit dat hij in het verleden dikwijls nuttig voor hen geweest was en hij dit in de toekomst nog zou zijn.

De Atheners geloofden Pheidippides’ verhaal en toen het hen weer eens slecht ging bouwden ze een heiligdom voor Pan aan de voet van de Akropolis en vanaf het moment dat zijn bericht was toegekomen hielden ze jaarlijks een fakkelwedstrijd en deden ze offergaven om van zijn bescherming te genieten.

Over de gelegenheid waarover ik spreek, dat is, toen Pheidippides door de Atheense generaals gezonden werd en zei dat hij Pan zag, bereikte hij Sparta de dag nadat hij Athene verlaten had en leverde hij zijn boodschap af aan de Spartaanse regering. “Mannen van Sparta,”, zo was het bericht, “de Atheners vragen jullie hulp en niet afzijdig te zijn terwijl de oudste stad van Griekenland door een buitenlandse indringer wordt verwoest en monddood gemaakt wordt, want zelfs nu werd Eretria geknecht en Griekenland is verzwakt door het verlies van een goede stad.”

De Spartanen, ontroerd door de oproep en bereid hulp te sturen naar Athene, konden dit niet onmiddellijk doen omdat ze hun wet niet wilden breken. Het was de negende dag van de maand en ze zeiden dat ze niet op weg konden gaan voor het volle maan was. Dus wachtten ze op de volle maan en intussen leidde Hippias, de zoon van Peisistratus, de Perzen naar Marathon.”.

De Slag bij MarathonHet belang van dit verhaal wordt enkel duidelijk in het opzicht van de legende dat de god Pan een plezier terug wilde doen door in Marathon aan de zijde van de Atheense troepen te vechten tegen de Perzen. Dit was belangrijk omdat Pan, bovenop zijn andere krachten, de meest extreme vrees kon doen inprenten, een irrationele, blinde vrees die de geest verlamde en elk mogelijkheid tot beoordelen kon doen stoppen – paniek dus.

Herodotus schreef ongeveer 50 jaar nadat de gebeurtenissen die hij beschreef plaatsvonden. Het is dus logisch en waarschijnlijk dat Pheidippides een geschiedkundige figuur is. Als hij op twee dagen 246 km over ruwe wegen van Athene naar Sparta zou gelopen hebben, dan was dit zeker een gedenkwaardige prestatie. Ongeacht het verhaal al dan niet waar is, het heeft geen binding met de Slag bij Marathon zelf en de zwijgzaamheid van Herodotus over het onderwerp van een boodschapper die van Marathon naar Athene liep, geeft sterk aan dat deze gebeurtenis zich nooit heeft voorgedaan.

Het vroegst gekende geschreven verslag van een ren van Marathon naar Athene komt voor in de werken van de Griekse schrijver Plutarch (46-120 AD). In zijn verhandeling “Over de Glorie van Athene”, wijdt Plutarch de ren toe aan een boodschapper die Thersippus of Eukles heette. Een eeuw later geeft Lucian deze eer aan “Philippides”. Het lijkt waarschijnlijk dat, tijdens de 500 jaar tussen de tijd van Herodotus en deze van Plutarch, het verhaal van Pheidippides vermengd werd met dat van de Slag bij Marathon en een verbeeldingsvolle schrijver het verhaal van de ren van Marathon naar Athene heeft uitgevonden.

Terwijl de marathon de mythische ren van Marathon naar Athene viert wordt, sinds 1982, jaarlijks gelopen van Athene naar Sparta – de Spartathlon – die de, op z’n minst semi-geschiedkundige, loop van Pheidippides viert langs 241 km Griekse landwegen.

De Perzen zetten de oorlog niet verder maar Darius begon onmiddellijk met de voorbereiding van een derde expeditie die zo machtig was dat de overweldiging van Athene zeker zou zijn. Hij stierf in 486 VC voor zijn voorbereidingen klaar waren. Ze werden voortgezet door Xerxes I, zijn zoon en opvolger. De Atheners werden door hun leider, Themistocles, overgehaald hun zeemacht te versterken en een muur rond de stad te bouwen. Deze verdedigingsmuur rond Athene is nu gekend als de Themistocles Muur.

Het Perzische gevaar leidde tot de oprichting van de Eerste Atheense Liga in 478. Oorspronkelijk vormden de leden de meerderheid van de steden op de Egeïsche eilanden en van deze langs de kust van Klein Azië. Op hetzelfde moment zorgde de versterking van de vloot voor een toename van landloze vrije Atheners omdat enkel vrije burgers op de schepen mochten werken. Dit, samen met de politieke veranderingen die doorgevoerd waren door Themistocles en Ephialtes (462 VC), verspreidde en versterkte het concept van de democratie.

In 480 VC bereikte Xerxes Griekenland met een gigantisch leger en zeemacht met heel wat ondersteuning bij de Grieken. De weg van de Perzische landtroepen ging via de smalle Thermopylae pas. Deze werd door de Spartaan Leonidas verdedigd. Zijn klein leger hield de Perzen tegen maar uiteindelijk werden ze in het nauw gedreven door een Perzisch detachement. Het Spartaanse legertje verkoos in de pas te strijden tot de dood, eerder dan te vluchten. De Atheners stelden hun vertrouwen in hun vloot en ze deden weinig of geen moeite de stad te verdedigen. De Perzen veroverden ze in 480 VC.

ThemistoclesKort daarop werd de Perzische vloot door een Griekse militaire macht verpletterd in het nauw van het eiland Salamis. De Griekse overwinning werd mogelijk gemaakt door de strategie van Themistocles. Xerxes keerde terug naar Perzië maar liet een militaire macht in Griekenland achter onder het bevel van zijn generaal Mardonius. De nederlaag van zijn leger in 479 BC in Plataea nabij Thebes (nu Thivai) aangebracht door een Grieks leger onder de Spartaan Pausanias met Aristides die het bevel had over de Atheners, en de overwinning van de Griekse vloot bij Mycale aan de kust van Klein Azië, beëindigde het gevaar van een Perzische invasie in Europa. Gedurende de resterende tijd van de Perzische Oorlogen, versterkten de Grieken hun posities rond de Egeïsche eilanden en Klein Azië onder Atheens leiderschap, zonder echter tot verovering over te gaan.

De Perzische Oorlogen maakte Athene de sterkste Griekse stadstaat. Ondanks het feit dat Athene veel kleiner en zwakker was dan Sparta in het begin van de oorlog, was het veel actiever en efficiënter in de gevechten tegen Perzië. De opbouw van de sterkte van de stad was grotendeels te danken aan de Atheense helden Miltiades, Themistocles en Cimon. In 490 VC versloeg het Griekse leger Perzië in Marathon. Tien jaar later won de Atheense vloot een grote overwinning op de Perzen nabij het eiland Salamis. De sterke zeemacht maakte het voor Athene ook mogelijk het overwicht te krijgen in de Deliaanse Liga die in 478-477 VC ontstaan was door de confederatie van veel stadstraten. De stad sloot vrede met Perzië in 449 VC en met zijn aartsrivaal Sparta in 445 VC maar de oorlog met kleinere Griekse steden ging verder.

 
  GESCHIEDENIS VAN ATHENE
  PERZISCHE OORLOGEN

Add to Favit Add to Digg Add to Del.icio.us Add to Simpy Add to StumbleUpon Add to Netscape Add to Furl Add to Yahoo Add to Google Add to Blogmarks Add to Ma.Gnolia Add to Netvouz









 

 

 

 

 

 

 

 

  www.athensinfoguide.com   © 2004-2009 - Athens Info Guide - Alle rechten voorbehouden - Juridische Informatie