GESCHIEDENIS VAN ATHENE

Tussenoorlogse tijd
Dictatuur van Generaal Theodoros Pangalos
1925-1926

De beloften van dictator Theodoros Pangalos voor de goede werking van de staatsmechanismen en, vooral, de algemene afmatting na een periode van parlementaire instabiliteit en het feit dat hij in het parlement aanvaard werd door de vertegenwoordigers van de natie, maakten zijn geweldloze staatsgreep mogelijk.

De periode van inschikkelijkheid aan het begin van de semi-parlementaire regering van Theodoros Pangalos werd gevold door ontevredenheid omwille van zijn autoritaire methoden maar vooral omwille van zijn onkunde in het financiële beheer van het land. In realiteit werd de dictatuur van Panagalos, die dikwijls onvoorspelbaar in zijn daden was, gedragen door de opeengestapelde problemen van de Griekse economie en de onmacht deze in de politieke conjunctuur van 1925-26 op te lossen.

De Grieks-Bulgaarse crisis van 1925 was een typisch voorbeeld van grensconflicten in de tussenoorlogse periode. De moord op een Griekse kapitein en twee soldaten deed dictator Theodoros Pangalos besluiten tot een invasie van Bulgarije. De relatie tussen Griekenland en Bulgarije was sinds het begin van de 20ste eeuw al zeer gespannen.

Ondanks de beperkte militaire waakzaamheid van het buurland, beschouwde de impulsieve Pangalos het incident als deel van een groter invasieplan. De tussenkomst van de Volkenbond maakte rimpelloos een einde aan het conflict.

Perscensuur en het verbannen van politieke leiders en gewone burgers naar de eilanden, waren kenmerkend voor deze periode. Dit beleid zorgde voor een reactie in politieke kringen alsook in het leger; Georgios Kondylis, die tijdelijk de macht nam, bijgestaan door zijn oude bondgenoot, zorgde voor de omverwerping van de dictator Pangalos.

Een eerste poging om een algemene regering te vormen mislukte waarop verkiezingen werden uitgeschreven (7 november 1926), voor het eerst met een systeem van proportionele vertegenwoordiging. Kenschetsend voor deze verkiezingen was verregaande samenwerking en de formatie van nieuwe partijcoalities met een breed politiek spectrum. Kenmerkend voor het nieuwe parlement waren de onderhandeling voor een levensvatbare regering gevormd door een coalitie van bourgeoispartijen. De deelname hieraan van de Volkspartij, die de nieuwe grondwet niet erkend had, in combinatie met verschillende andere kwesties, zorgde voor opeenvolgende crisissen met de val van de regering op 27 juni 1928 tot gevolg.

Het groeiende aantal inwoners in Athene deed het “horizontaal eigendom” ontstaan en, daardoor, de bouw van appartementsblokken met meer dan een etage (polykaoikies). Deze ontwikkeling kenschetste het stadsbeeld in Griekenland, en in Athene in het bijzonder, vooral in de jaren na de oorlog.

De arbeidersbeweging begon zich al in het begin van de 20ste eeuw te ontwikkelen maar de invloed van links in de hoofdstad groeide pas echt in de jaren 1930 als gevolg van de industriële ontwikkeling en de groeiende arbeidersklasse alsook omwille van de internationale economische crisis van 1929.

In dezelfde tijd werd ook de feministenbeweging sterker, vooral in Athene. De zogenaamde jaren ’30-generatie, een groep schrijvers en kunstenaars die zich hoofdzakelijk via stadsromans uitdrukte, was sterk vertegenwoordigd in de Griekse literatuur met nieuwe esthetische uitdrukkingsvormen en ideologische standpunten.