De meest volledige infromatiegids over Athene, Griekenland
De
Titanen
De
Titanen waren de zes zonen van Ouranos. Allen, met uitzondering
van Okeanos, namen deel aan het omverwerpen en de castratie
van Ouranos. Volgens sommigen maakte Okeanos of Ophion aanspraak
op de troon en heerste kort totdat Kronos hem terug tot in
een baan om de aarde verbande.
De
heerschappij van Kronos en van de Titanen, betekende de gouden
eeuw voor de mensheid. Dit mensenras, dat geschapen was door
Prometheus, leefde in vrede en harmonie, gezegend met de vruchten
van de aarde die rijkelijk groeiden in een paradijs dat op
dit van Eden leek.
De
Titanen waren jaloers op hun privileges en ze weigerden enige
macht over te dragen op de jongere generatie goden. Zeus leidde
deze laatste in een opstand en, na een gewelddadige oorlog
die tien jaar duurde, werden de Titanen overwonnen en verbannen
naar Tartaros. Okeanos en de Titanen die gedurende de oorlog
neutraal gebleven waren, bleven vrij.
De
Titanen werden, vele mensengeneraties later op het einde van
de Eeuw van de Helden, vrijgelaten uit de gevangenis van Zeus.
Hij maakt Kronos koning van de Elysiaanse eilanden om over
de schaduwen van de Helden te heersen. De andere Titanen vestigden
zich daar waarschijnlijk ook.
Vele
van de zonen van de Titanen als Atlas, Prometheus, Epimetheus,
Helios, Astraios, Perses en Pallas, werden ook Titanen genoemd.
Sommige van hen streden in de oorlog aan de zijde van hun vaders
maar andere, als Helios en Prometheus, werden bondgenoten van
Zeus.
De Titanen, de zes zonen van
Ouranos
Okeanos:
Hij was de grote rivier die in een cirkel om de aarde vloeide
en die de bron was van alle vers water – rivieren, regen
en waterputten. Hij was een van de Titanen maar, in tegenstelling
tot zijn broers, was hij ook een kosmologische god. Evenals
zijn zonen, de riviergoden, werd hij afgebeeld als een gehoornde
god met de staart van een slangachtige vis.
Koios:
Koios was de Titaan van de vragende intelligentie en de echtgenoot
van Phoibe, de godin van de antwoordende intelligentie. Vermoedelijk
vulden beiden elkaar aan en handelden als de oorsprong van
alle kennis. Hun kleinkinderen, Apollo(n) god van de kennis
en Hekate godin van de hekserij, erfden hun bovennatuurlijk
verstand. Op het einde van de Titanenoorlog werd Koios met
zijn broers, naar Tartaros verbannen. Later stelde Zeus hen
in vrijheid en hij maakte Kronos koning van Elysium. Vermoedelijk
vestigden de andere Titanen zich daar ook.
Krios:
Krios was de Titanengod van heerschappij en beheersing die
de macht verkreeg over de hemel, de zee, de aarde en de onderwereld.
Zijn kleindochter, Hecate, erfde deze macht als geboorterecht.
Hyperion:
Hyperion was de Titanengod van kijken en observeren en de echtgenoot
van Theia, de godin van het zien.
Iapetos:
Waarschijnlijk was Iapetos de Titanengod van de stem en de
gedachten. Zijn naam is afgeleid van ‘ia’ (stem)
en ‘petos’
(gevleugeld), een veelgebruikt poëtisch toevoegsel voor
woorden en gedachten. Hij was de echtgenoot van Klymenen, de
godin van de faam en de laagheid (verspreid via de stem) en de
vader van de vier stemtypes: Atlas de stoutmoedige stem, Menoitios
de kwade stem, Prometheus de voorzichtige en Epimetheus de nakomende.
Iapetos is waarschijnlijk de generaal van Kronos geweest in de
Titanenoorlog.
Kronos:
Kronos was de jongste van de Titanen en de god van de tijd
die betrekking heeft op de loop van het menselijke leven (in
tegenstelling tot Khronos, de oude god van de eeuwen). Voor
Zeus, was hij de koning van de goden. Hij castreerde en wierp
zijn eigen vader, Ouranos, omver en regeerde de wereld gedurende
de gouden eeuw van de mensheid.
Omwille
van de vrees voor een voorspelling dat hij door zijn zoon zou
omvergeworpen worden, slikte hij elk van zijn kinderen na hun
geboorte in. Rhea kon Zeus, de jongste, redden door Kronos
een steen te geven en ze verborg Zeus op Kreta. Zeus groeide
op en leidde de goden in een tienjarige oorlog tegen Kronos
en de Titanen om hen daarna te verbannen naar Tartaros.