De winnaars kregen een zilveren medaille, een olijftak en een diploma. Diegene dat tweed werd kreeg een koperen medaille, een lauriertak en een diploma. Op de voorzijde van de medaille stond het gezicht van Zeus, zijn hand hielt een wereldbol vast met er bovenop Nike, de gevleugelde godin van de overwinning en het Griekse opschrift “Olympia”. Op de achterzijde stond de Akropolis en het Griekse opschrift “Internationale Olympische Spelen in Athene in 1896”.

Op de voorzijde hield de gevleugelde godin, met haar armen omhoog, een lauriertak vast. In de achtergrond eronder stond een afbeelding van de stad Parijs en de monumenten van de Universele Tentoonstelling. Op de achterzijde stond een winnende atleet op een podium die, met zijn rechterarm omhoog, een lauriertak in de hand hielt. In de achtergrond, een stadion en de Akropolis van Athene.

Op de voorkant zie je een atleet op enkele trappen, de ene arm omhoog, in de andere houdt hij een laurierkroon, teken van overwinning. In de achtergrond staan de sportdisciplines uit de oudheid in half relief voor een Griekse tempel. Boven de figuur van de atleet staat de tekst “Olympiad” en op rechts beneden “1904”. Nike, godin van de overwinning, die op een wereldbol staat, versiert de achterzijde. Ze houdt een laurierkroon in haar linker and en een palmtak in haar rechter. Rechts van haar een grote kroon met daarin plaats voor de naam van de sportdiscipline. Achter Nike staat het borstbeeld van Zeus op een voetstuk en de tekst “Universal ExpositionSt.-Louis USA”. Het ontwerp van deze twee kanten werd geinspireerd door de medaille van de 1896 Athene Spelen en de 1900 Parijs Spelen.

Twee vrouwenfiguren op de voorkant zetten een laurierkroon op het hoofd van een jonge atleet en, in de onderste helft, het opschrift “Olympic Games London 1908”. Op de achterzijde staat de afbeelding van St.-George, patroon van Engeland. Volgens de legende was hij een vechtende heilige die een draak versloeg om een prinses te bevrijden.

Twee vrouwenfiguren op de voorkant, zetten een laurierkroon op het hoofd van een jonge atleet. Op de achterzijde kondigt een bode de opening van de Spelen aan met, aan de linkerkant, een afbeelding van Ling, de oprichter van de gelijknamige instituten en het Zweedse gymsysteem. Rondom staat de tekst “Olympiska Spelen Stockhom 1912”.

Een opgeschoten naakte atleet houdt een palmtak en een laurierkroon, symbolen van overwinning, in zijn linker hand. Achter hem staat de afbeelding van de Renonmmee die op de trompet speelt. In de achtergrond, een fries met een Grieks motief en de tekst “VII Olympiade” eronder. Op de achterkant staat het Antwerpse monument dat herinnert aan de legende van Brabo die de hand van de reus Druoon Antigoon in de Schelde gooit omdat deze de scheepvaart op de rivier terroriseerde. De legende leert dat deze wrede reus alle schepen op de rivier een tol liet betalen. Als de kapitein weigerde te betalen, hakte de reus zijn hand af. Gedurende jaren zaaide de reus terreur onder de matrozen tot hij op een dag Silvius Brabo tegenkwam. Deze moedige Romeinse soldaat doodde de reus, sneed zijn hand af en gooide deze in de Schelde rivier, als weerwraak voor de slachtoffers. Aldus verkreeg de stad de naam “Antwerpen” wat van “Hand werpen” afgeleid is. In de achtergrond staat de kathedraal en de haven van Antwerpen afgebeeld. De bovenste helft heeft de tekst “Anvers MCMXX”. In totaal werden 1.250 medailles gemaakt: 450 gouden, 400 zilveren en 400 bronzen.

Op de voorzijde staat een naakte atleet en overwinnaar die de hand ban zijn, op de grond zittende, rivaal neemt om hem recht te helpen. Op de achterkant, een harp als symbool van het culturele programma van de Spelen en de verschillende sporttuigen van zowel de zomer- als de winterspelen in de vorm van een boog. In het midden staat de tekst “VIIIe Olympiade Paris 1924”. 912 medailles werden geslagen: 304 gouden, 304 zilveren en 306 bronzen.

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “IXe Olympiade Amsterdam 1928”. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “Xth Olympiad Los Angeles 1932”. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “XIV Olympiad London 1948”. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “XV Olympiad Helsinki 1952”. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “XVIth Olympiad Melbourn 1956”. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “Giocchi della XVII Olimpiada Roma MCMLX”. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “XIX Olympiad Mexico 1968”. Op de achterzijde wordt een Olympisch kampioen door de menigte in triomf rondgedragen met het Olympisch Stadion in de achtergrond.
(van 1928 tot 1968 waren de medailles voor de Zomerspelen identiek. Het Organiserend Comite van de Spelen in Munchen in 1972 verbrak deze traditie met een andere achterzijde die ontworpen was door Gerhard Marcks.)

Vooraan staat de traditionele godin van de overwinning afgebeeld die een palm in haar linker hand houdt en een overwinningskroon in haar rechter. Dit is een ontwerp dat sinds de 1928 Spelen in Amsterdam gebruikt werd. Het is gemaakt door de Florentijnse artiest Giuseppe Cassioli en het werd gekozen na een wedstrijd die door het Internationaal Olympisch Comite werd georganiseerd. Voor deze Spelen gaat de overwinningsafbeelding gepaard met de tekst “XX Olympiade Munchen 1972”. Op de achterzijde staan Castor en Pollux, de tweelingzonen van Zeus en Leda, patroonheiligen van sportwedstrijden en vriendschap, die afgebeeld worden als twee naakte jongeren. Dit ontwerp werd vervaardigd door Gerhard Marcks, een van de laatste vertegenwoordigers van de Bauhaus strekking.

Op de voorzijde staat het ontwerp van Guiseppe Cassioli gemaakt voor de Amsterdam Spelen in 1928. De voornaamste symbolen zijn overwinning, verbroedering en universaliteit. De achterzijde was ontworpen dat ze geen nationale betekenis had. Ze bevatte een gestileerde laurierkroon, sinds de oudheid het symbool van de overwinning, en het embleem van de Montreal Spelen.

De voorkant heeft het traditioneel Olympisch symbool van victorie: de godin Nike met een laurierkroon. Rechtsonder staat een deel van het coliseum met erboven de cyrillische tekst “XXII Olimiady Moskva 1980” (22e Olympiade Moskou 1980). Op de achterzijde staat een gestileerde Olympische kom met een brandend vuur tegen een achtergrond van een stadion arena. Boven rechts staat het embleem van de Moskou Spelen. De naam van de sport staat op de rand.

De medailles voor 1984 waren een aangepaste versie van het originele ontwerp voor de 1928 Amsterdam Spelen door de Florentijnse artiest Guiseppe Cassioli. Op de voorzijde van de medaille staat het oude coliseum en de godin van de overwinning die de kroon van een winnaar vasthoudt. De achterzijde beeldt een zegevierende atleet af, een palmtak gedragen door jubelende atleten met een stadion in de achtergrond.

Het oude coliseum en de godin van de victorie met de kronen van de winnaars in haar hand staan op de voorzijde van de medaille samen met de tekst “XXIV Olympiad Seoul 1988”. Op de achterkant staat een duif, het symbool van de vrede, die opstijgt met een lauriertakje in de snavel alsook de Seoul Olympische gordel samengesteld uit drie Taeguk patronen van de Koreaanse vlag en de vijf Olympische ringen.

De voorkant beeldt een medaillon van 56 mm in diameter af dat net niet helemaal in het midden staat op de medaille. Op het medaillon staat de godin van de overwinning, getekend in een modernistische stijl en de tekst “XXV Olimpiada Barcelona 1992”. Op de achterzijde staat het officiële embleem van de Barcelona Spelen. De medaille werd ontworpen door de beeldhouwer Xavier Corbero.

De voorzijde heeft de afbeelding die gebruikt werd sinds de Amsterdam Spelen in 1928 met Nike, de godin van de overwinning, die palmtakken in haar linkerhand houdt en in de rechterhand boven haar hoofd, de zegekroon. Op de achterzijde staat het logo van de 1996 Spelen en een gestileerde olijftak. In totaal werden 633 gouden medailles geslagen, 635 zilveren en 661 bronzen.

De traditionele symbolen, inclusief de godin van de overwinning, staan afgebeeld op de voorzijde van de medaille. De achterkant vertoont het operagebouw van Sidney, de Olympische fakkel en de Olympische ringen. De ontwerpers waren Waljciech Pietranik en Brian Thompson.

Het belangrijkste kenmerk van de medaille is het Griekse karakter van beide zijden omdat de basiskant voor het eerst sinds de Amsterdam Olympische Spelen in 1928 anders is. Dit is belangrijk omdat vanaf nu alle Olympische medailles het Griekse karakter van zowel de oorsprong als van de heropleving van de Olympische Spelen zal weergeven. Op de medailles die aan de winnaars gegeven werden tussen 1928 en de spelen in Sidney, stond de godin Nike met een palmtak in een hand en een laurierkroon in de andere. Nu echter vliegt ze het stadion binnen om de overwinning te brengen voor de beste atleet. Het Organiserend Comite verkoos het Panatheense Stadion af te beelden waar de Spelen in 1896 heropleefden. Ook de sporttak van de atleet wordt vermeld. De achterzijde bestaat uit drie elementen:
- de eeuwige vlam die in Olympia brandde en die, via de
  2004 fakkeltocht, door vijf continenten reisde.
- de eerste regels van de achtste Olympische ode die
  Pindar schreef in 460 VC om de overwinning van
  Alkimedon van Aegina in het worstelen te eren.
- het embleem van de Athene 2004 Spelen.
De medalle werd ontworpen door Elena Votsi.