|
1896
Athene
De voorzijde van het rapport over de 1896 Spelen, herinnerde
aan het klassieke Olympische voorgeslacht. In Athene,
net als in de oudheid, namen enkel mannen deel aan de
Olympische Spelen.
|
|
1900
Parijs
De Spelen werden van mei naar oktober verplaatst. Een
aantal trofeeën werd toegekend omdat het moderne
medaillesysteem nog niet in voege was.
|
|
1904
Saint Louis
De omslag van het programma en de poster van de St.
Louis Wereldtentoonstelling werden gebruikt voor de
1904 Olympische Spelen.
|
|
1908
Londen
Het officiële programma van de 1904 Olympische
Spelen toonde een hoogspringer in actie in het stadion
van Shepards Bush in Londen.
|
|
1912
Stockholm
Na een diepgaand onderzoek van verschillende ingezonden
ontwerpen en na overleg met prominente Zweedse kunstenaars,
aanvaardde het Zweedse Organiserend Comité de
poster van Olle Hjortzberg van de Koninklijke Academie
in een vergadering op 27 juni 1911. De poster was naar
het Comité gestuurd in 1910 maar hij werd daarna
een beetje aangepast. Deze poster stelde de optocht
van de naties voor waarbij iedere atleet met een wapperende
vlag draagt.
|
|
1920
Antwerpen
De officiële poster van de eerste Spelen na de
Eerste Wereldoorlog toonde een klassieke discuswerper
naast de vlaggen van de deelnemende landen.
|
|
1924
Parijs
Het Franse Olympische Comité selecteerde twee
van de 150 ingestuurde ontwerpen: dat van Jean Droit
en de inzending van Orsi. 10.000 stuks werden van elke
poster gedrukt.
Van
deze 20.000 posters werden er 12.000 naar het buitenland
gestuurd en verdeeld met de hulp van de Nationale Olympische
Comité's, sportfederaties, Olympische verenigingen
enz. In Frankrijk werden de posters verdeeld door sportinstellingen,
theaters en reisbureaus.
De
poster die Jean Droit ontwierp voor de 1924 Olympische
Spelen in Parijs werd gedomineerd door een afbeelding
van atleten en de Franse driekleur terwijl het ontwerp
van Orsi een speerwerper afbeeldde met de Sacre Coeur
op de achtergrond.
|
|
1928
Amsterdam
Verschillende Nederlandse kunstenaars werden uitgenodigd
ontwerpen in te sturen voor de 1928 Olympische Spelen.
Het Organiserend Comité selecteerde er vier waaruit
een keuze gemaakt werd. Van de inzending van J. Rovers,
wiens ontwerp een beetje werd gewijzigd, werden 10.000
stuks gedrukt. Omdat de Nederlandse Spoorwegen beloofd
had te helpen bij de verdeling, hadden een aantal poster
ook de tekst "Nederlandse Spoorwegen" in de
taal van het land waar ze naartoe gestuurd werden (Nederland,
Belgie, Frankrijk, Duitsland en Engeland). Andere posters
werden verdeeld onder sportclubs doorheen Nederland
alsook onder reisbureaus, hotels en toeristische diensten.
|
|
1932
Los Angeles
Het Comité aanvaarde het ontwerp van Julio Kilenyi
in een poging een poster te ontwikkelen die zowel vernieuwend
was als aantrekkelijk genoeg om gedurende maanden te zien
te zijn. De poster toonde de oude Griekse gewoonte een
jongeling uit te sturen om de komende Spelen aan te kondigen.
Duizenden van deze poster werden verspreid. |
|
1936
Berlijn
Van de ingestuurde ontwerpen werd dat van de Berlijnse
schilder en grafisch kunstenaar Wurbel gekozen door
het Organiserend Comité. Zijn poster toont het
vierspan van de Brandenburger Poort in Berlijn met op
de achtergrond een gekroonde atleet die de Olympische
groet brengt. De poster werd gestuurd naar en was te
zien in zowat alle landen van de wereld. Hij werd gedrukt
in de belangrijkste talen.
|
|
1948
Londen
Het Uitvoerend Comité kon enkel kiezen uit een
paar ingestuurde ontwerpen omdat er, omwille van de Tweede
Wereldoorlog, geen tijd genoeg was om een wedstrijd uit
te schrijven. Voor het eerst worden de Olympische ringen
op de poster afgebeeld. Voor het Parlementsgebouw staat
het beeld van "De Discuswerper", een bronzen
beeld gemaakt door Myron van Eleutherae in 450 VC. Alle
100.000 gedrukte exemplaren van de poster werden verdeeld.
|
|
1952
Helsinki
De officiële poster, ontworpen door de Finse kunstenaar
Ilmari Sysimetsa, toonde de legendarische langeafstandsloper
Pavvo Nurmi. De poster werd in twee afmetingen en in 20
talen gedrukt en in totaal werden er 115.000 exemplaren
van verdeeld. De posters verschenen in de zomer van 1951
in Finland in spoorwegstations, postkantoren, bushaltes
en sportclubs. Het duurde tot de lente van 1952, kort
voor het begin van de Spelen, voor de poster algemeen
verdeeld werd.
|
|
1956
Melbourne
Het ontwerp van Richard Beck was een van de vijf ingestuurde
ontwerpen voor de 1956 Melbourne Olympische Spelen. Het
ontwerp werd in 1954 eerst als een postzegel uitgegeven
om de aandacht te vestigen op de Spelen. De poster zelf
was een uitnodiging voor de Spelen. De Olympische ringen
domineerden de voorzijde van de uitnodiging terwijl het
wapen van de stad Melbourne te zien was op de binnenkant.
De
Australiërs weigerden de paardendisciplines van
de Olympische Spelen uit schrik voor besmettelijke ziektes.
Dit deel van de Spelen ging daarom door in Stockholm.
De poster voor Stockholm, gedrukt in 40.000 exemplaren
met de tekst in het Engels, Frans, Duits en Zweeds,
werd over gans de wereld verdeeld in het begin van 1955.
De ontwerper van de poster was de Zweedse kunstenaar
John Sjosvord uit Stockholm.
|
|
1960
Rome
Op 31 januari 1957 vaardigde de Kunstafdeling van het
Organiserend Comité een "Wedstrijd tussen
kunstenaars van Italiaanse nationaliteit voor de poster
van de Spelen van de XVII Olympiade" uit. 290.000
exemplaren werden van het ontwerp van Armando Testa gedrukt.
Het kapiteel van de Romeinse kolom stelt de apotheose
van een winnende atleet voor die, volgens de Romeinse
tradities, zichzelf met zijn rechterhand kroont en een
overwinningspalm vasthoudt in zijn linker. Boven de kolom
staat een vrouwelijke wolf die Remus en Romulus voedt.
Zij zijn de tweeling die, volgens de legende, de stad
Rome stichtten. |
|
1964
Tokyo
De eerste van een serie van vier officiële posters
werd gepubliceerd in februari 1961. De vier series waren:
"De rijzende zon en het Olympisch embleem",
"De start van het sprintnummer", "Een vlinderslagzwemmer"
en "Een Olympische fakkeldrager". Ze werden
allemaal ontworpen door Yusaku Kamekura die, vanaf de
tweede poster, de hulp kreeg van de fotografen Osamu Hayasaki
en Jo Murakoshi.
De
poster werden gedrukt in multi-kleuren fotogravure,
een technisch hoogstandje voor de Japanse drukindustrie.
De drukkwaliteit kreeg een positieve weerklank zowel
in Japan als in het buitenland en de posters zelf werden,
voor hun hoge kwaliteit, met een aantal prijzen (zoals
de Milan Poster Design Award) bekroond.
De
eerste poster, met zijn opvallend ontwerp van de Japanse
nationale vlag, resulteerde enigszins in een hernieuwde
waardering van de dynamische eenvoud van het land van
de rijzende zon.
De
tweede poster werd gemaakt in samenwerking met de atleten
van het Amerikaanse leger van de Tachikawa luchtmachtbasis
alsook van Japanse amateur atleten. De foto werd gemaakt
op een winteravond in februari 1962 in het Nationaal
Stadion in Tokyo. 90.000 exemplaren werden ervan verdeeld.
De
eerste foto's voor de derde poster werden gemaakt in
de Metropolitan Indoor Swimming Pool in februari 1962
met zwemmer Furukawa en andere vrije stijl, rugslag-
en vlinderslagzwemmers alsook met W. Yorzyk (USA) als
modellen. Geen van deze foto's werd echter goedgekeurd
waarna een vlinderslagtrio van de Waseda Universiteit
gevraagd werd en een foto, met Koji Iwamoto als model,
werd daarop voor de poster geselecteerd. Bij de opening
van de Spelen waren ongeveer 70.000 stuks van deze poster
verdeeld.
De
laatste officiële poster werd gemaakt in het begin
van 1964 en 50.000 exemplaren werden ervan verdeeld.
De Olympische fakkeldrager die te zien is op deze poster
is de atleet Tanaka van het atletiekteam van de Juntendo
Universiteit.
De
posters werden in Japan verdeeld via locale besturen,
amateur sportverenigingen, openbare gebouwen, nieuwsagentschappen,
luchtvaartmaatschappijen, belangrijke handelsfirma's,
toeristische diensten, banken enz. De verdeling in het
buitenland werd georganiseerd via de Internationale
Olympische Comités, de Nationale Olympische Comités,
internationale sportfederaties en de ambassades van
Japan. Deze poster moest de Olympische geest, zowel
in Japan als in het buitenland, versterken.
|
|
1968
Mexico City
De poster werd ontworpen door Pedro Ramirez Vazquez, Lance
Wyman en Eduardo Terrazas. Posters waren waarschijnlijk
de meest populaire publicaties in het Olympische identiteitsprogramma.
Ze dienden niet alleen om elk aspect van de Spelen en
van het culturele programma van de XIV Olympiade te promoten,
ze werden ook veelgevraagde souvenirs. In totaal werden
2.120.000 exemplaren van 159 posters gedrukt in 1968 waarvan
18 sportposters goed waren voor 287.000 stuks.
|
|
1972
Munchen
De officiële poster moest geen specifieke sporttakken
promoten maar de ganse Spelen in Munchen. Hij moest uitdrukking
geven aan de uitzonderlijke geest van de Spelen. Het ontwerp
doet denken aan de moderne architectuur van de sportlocaties.
De stijl en de gebruikte kleuren zijn met opzet eenvoudig
en zuiver. Op de achtergrond in het midden staat de bekende
Olympische toren. 5.000 exemplaren werden van deze poster
gemaakt.
|
|
1976
Montreal
Posters speelden blijkbaar een belangrijke rol in het
beeld dat recente Organiserende Comités trachtten
uit te drukken. COJO volgende dezelfde weg door twee
posterseries te bestellen bij het Grafisch en Design
Directoraat. De eerste serie illustreerde acht thema's
die de organisatoren van de Montreal Spelen vooral wilden
benadrukken: het Olympisch Stadion, de mascotte, de
vlag, het internationale jeugdkamp, Olympia en Montreal,
Kingston 1976 en de Olympische vlam.
De
tweede posterserie illustreerde de 21 sporten op het
programma van de Spelen van de XXI Olympiade. Elk van
de posters moest de sportactiviteit overbrengen. Daarom
verkoos het Grafisch en Design Directoraat fotografische
technieken boven tekeningen waarbij de resultaten mogelijk
de persoonlijke interpretatie van de kunstenaar hadden
kunnen weegegeven.
|
|
1980
Moskou
De officiële poster toonde het embleem van de 1980
Olympische Spelen in Moskou: een gedeelte van de atletiekpiste
die opgaat in een, voor Moskou, typisch architecturaal
silhouet met een vijfpuntige ster er bovenop. |
|
1984
Los Angeles
Het LAOOC gaf opdracht voor een Olympische posterserie
in december van 1983. Twaalf grafische ontwerpers werden
gekozen om een bepaalde sporttak van de Olympische Spelen
af te beelden. Deze kunstenaars waren: Laurie Raskin (collage),
Arnold Schwartzman (wielrennen) Keith Bright (pictogram
van de fakkel), Marvin Rubin (gymnastiek), Saul Bass (zwemmen),
John Von Hammersveld (speerwerpen), Charles White Ill
(gewichtheffen); Ken Parkhurst (kogelstoten), Rod Dyer
(worstelen), Deborah Sussman (collage), James Cross (discuswerpen)
and Don Weller (athletiek). |
|
1988
Seoul
De vijf ringen die de zuivere Olympische geest symboliseren,
in de poster ontworpen door Prof. Cho Yong-je, werden
weergegeven in een heldere figuratieve vorm om uitdrukking
te geven aan de Olympische geest die de wereld in vrede
verlicht. De fakkeldrager symboliseert de vooruitgang
van de mensheid naar geluk en welvaart. Het SLOOC besloot
27 verschillende sportposters te maken om deze sporten
van de Seoul Olympische Spelen voor te stellen alsook
om een herkenbaar beeld te vormen van de Spelen. |
|
1992
Barcelona
COOB'92 ontwikkelde een erg ambitieus project dat 58 posters
omvatte opgedeeld in vier verzamelingen: de officiële
Olympische posters, de schilders posters, de designers
posters en de fotografische sportposters. De posters werden
door het COOB'92 gratis verdeeld. Er waren drie verschillende
soorten speciale verpakkingen: plastiek (voor een poster),
een kartonnen koker (voor een volledige verzameling) en
dozen (voor het verzenden van grote hoeveelheden). Ze
droegen alle het embleem van Barcelona '92 en dat van
Telefonica. |
|
1996
Atlanta
De Kunstafdeling ontwikkelde het ACOG posterprogramma
dat een variëteit aan afbeeldingen en kunstenaars
omvatte. Van de 63 posters in het programma waren er 25
beschikbaar als beperkte editie. Elke poster had een voorbestemde
rand waarin het logo van de Spelen stond evenals de tekst
"Honderdjarige Olympische Spelen" in het Engels
en het Frans. De poster waren opgedeeld in vier series:
sporten, designer, team look en kunstenaars. Juan Antonio
Samaranch, de voorzitter van het Internationaal Olympisch
Comite (IOC), koos deze afbeelding "Het beeld van
de Spelen" van kunstenaar Primo Angeli, als de officiele
poster van de 1996 Olympische Spelen. |
|
2000
Sidney
Om de diversiteit aan stijlen en technieken weer te geven,
vroeg het Organiserend Comité verschillende posterontwerpers
uit een breed gamma aan verschillende creatieve en culturele
achtergronden, om posters te ontwerpen. In totaal werden
50 posters gepubliceerd. De officiële poster werd
gekozen uit ontwerpen van de volgende vier series: "Het
werk van schoolkinderen", "Sidney 2000 emblemen",
"Mascottes" en "Posters". |
|
2004
Athene
De officiële poster van de Athene 2004 Olympische
Spelen bevatte drie belangrijke communicatieve elementen
voor de visuele identiteit van de Spelen: het embleem
van de Spelen, een deel van de "Panorama" compositie
en een zicht op de Akropolis. Het embleem diende als referentie
voor de vier belangrijkste waarden van de Athene Spelen:
erfenis, de schaal op mensenmaat, deelneming en viering.
De "Panorama" kunstcompositie is gebaseerd op
vormen uit de culturele erfenis van Griekenland en de
natuurlijke omgeving: golven, een deel ven een Griekse
tekst, een versierend motief van een antieke vaas, de
blauwe kleuren van de Griekse zee en lucht, de levendige
kleuren van de Bourgainvillea plant, het grijze van stenen
en de warm oranje kleuren van de zon. Een zwart-wit foto
van de Akropolis in Athene staat in het midden van de
poster. De officiële poster werd ontworpen door de
Beeld en Identiteit Afdeling van het OCOG Athene Communicatie
Departement.
|