De meest volledige informatiegids over Athene, Griekenland
De Oude Agora Geschiedenis
De Agora (markt of verzamelplaats) was het hart van het oude Athene, de focus van het politieke, zakelijke, administratieve en sociale leven, het godsdienstige en culturele centrum en de zetel van de justitie. De plaats werd ononderbroken bewoond gedurende de geschiedenis van de stad. Al in de late Neolithische tijd (3.000 VC) werd het gebied als woonplaats en als kerkhof gebruikt. In het begin van de zesde eeuw VC, de tijd van Solon, werd de Agora een publieke plaats.
uitgebreid gebouwd na de ernstige schade aangericht door de Perzen in 480-79 VC, de Romeinen in 89 VC en de Heruliërs in 267 AD en na de inval van de Slaven in 580 AD, werd het gebied langzaam verlaten. De Agora werd opnieuw een residentieel gebied vanaf de Byzantijnse periode tot na 1834, toen Athene de hoofdstad van het onafhankelijke Griekenland werd.
De eerste opgravingen werden tussen 1859 en 1912 uitgevoerd door de Griekse Archeologische Vereniging alsook door het Duits Archeologisch Instituut tussen 1896 en 1897. In 1890 bracht een diepe greppel, die voor de Athene-Piraeus spoorweg gegraven was, grote resten van oude gebouwen aan het licht. In 1931 begon de Amerikaanse School voor Klassieke Studies, met de financiële hulp van J. Rockefeller, systematische opgravingen die tien jaar duurden. Het werk werd terug opgenomen in 1945 en het zet zich nu nog steeds voort. Om de hele Agora zichtbaar te maken, moesten 400 huizen, winkels en kantoren op een totale oppervlakte van 12 hectaren verdwijnen.
In de 19e eeuw werden de vier reusachtige figuren van reuzen en Tritons van de voorgevel van het gymnasium door de Griekse Archeologische Vereniging gerestaureerd. Tussen 1953 en 1956 werd de Stoa van Attalos gereconstrueerd, nu het Agora museum, door de Amerikaanse School voor Klassieke Studies die in dezelfde periode ook de Aghii Apostili, de Byzantijnse kerk die rond 1000 AD gebouwd werd, restaureerde en de begroeiing in het gebied verwijderde. Het dak van de Tempel van Hephaistos werd door de Archeologische Dienst in 1978 hersteld.
Interactieve plattegrond van de Oude Agora van Athene
Klik op de nummers voor gedetailleerde informatie
1
Geschilderde Stoa
11
Monument van de Eponymieme Helden
22
Enneakrounos (waterhuis met negen spuitkoppen
2
Heiligdom van Aphrodite
Ourania
12
Oude Bouleuterion en de Metroon
23
Zuidwest Tempel
3
Panatheense Weg
13
Nieuwe Bouleuterion (raadhuis)
24
Nymphaeum
4
De Koninklijke Stoa
14
Tholos
25
Munt
5
Stoa van Zeus Eleutherios
15
Strategeion
26
Zuidoost Tempel
6
Altaar van de 12 Goden
16
Zuidwest waterhuis
27
Eleusinion
7
Tempel van Ares
17
Heliaia (gerechthof)
28
Private woningen
8
Tempel van Apollo Patroos
18
Zuid Stoa
29
Bibliotheek van Pantainos
9
Arsenaal
19
Odeion van Agrippa
30
Stoa van Attalos
9a
Standbeeld van Adrianus
20
Oostgebouw
31
Oude Agora Museum
10
Tempel van Hephaistos (Theseion)
21
Middenstoa
32
Agii Apostoli Solaki (Heilige Apostelen Solaki)
Moord in de Oude Agora
Gewoonlijk beheerste politieke moorden de gebeurtenissen in de Agora maar op een dag in 513 VC, toen Athene geregeerd werd door de tiran Hippias, leidde seksuele jaloersheid, persoonlijke belediging en politieke samenzwering tot een gebeurtenis waarvan de Atheners geloven dat het een keerpunt in hun geschiedenis is.
Harmodios was een knappe jongeman die door een oudere man, genaamd Aristogeiton, geliefd werd. Er kwamen problemen toen Hipparchos, de broer van de tiran Hippias, seksuele toenadering tot Harmodios zocht. Deze laatste wees Hipparcos af. Aristogeiton werd woedend en jaloers en hij besloot de tirannie omver te werpen. Intussen wilde Hipparchos, die een tweede keer door Harmodios was afgewezen, wraak nemen. Hij nodigde Harmodios’ kleine zus uit om een mand te dragen in een godsdienstige processie (een grote eer) en zei daarna dat hij haar nooit uitgenodigd had omdat ze onwaardig was.
Aristogeiton, ondersteund door Harmodios en anderen die de tirannie haatten, besloot Hippias te vermoorden op de dag van de grote Panatheense processie maar, toen ze een van hun samenzweerders in de pottenbakkerswijk buiten de stad (Kerameikos) met Hippias zagen praten, dachten Aristogeiton en Harmodios dat hun plan verraden was. Ze liepen de Agora in en vermoordden Hippias’ broer Hipparchos nabij een heiligdom genaamd Leokoreion. Beide geliefden werden daarop door de wachters van Hippas gedood.
Zo goed als onmiddellijk werden Aristogeiton en Harmodios legendarische helden en ze werden geëerd als tiranslagers omdat vele Atheners (verkeerdelijk) geloofden dat Hipparchos een tiran was op het ogenblik dat hij vermoord werd. De moord betekende niet het einde van de tirannie (die nog 3 jaar verder ging) en ze bereikte enkel dat Hippias en zijn oudere broers kwaad gemaakt werden.
Als gevolg van de moord werd Pippias paranoïde en hij liet veel burgers doden. In de Agora werden standbeelden van Aristogeiton en Harmodios geplaatst. De originelen werden in 480 VC door de Perzen meegenomen maar kort daarna werden ze vervangen door nieuwe standbeelden.
IOANNIS TRAVLOS
Architect-archeoloog Ioannis Travlos was een bekende Griek uit de naoorlogse tijd. Hij werd in 1908 in het Russische Rostov geboren en, samen met zijn familie, trok hij naar Athene toen hij vier jaar oud was. Hij stierf er in 1988.
Ioannis Travlos studeerde af aan de afdeling Architectuur van de Technische Universiteit in Athene. Al vanaf jonge leeftijd was hij geïnteresseerd in archeologisch onderzoek en opgravingen. In de jaren 1930 werkte hij in Eleusis, Megara, Olynthos en Athene waar hij deelnam aan de opgravingen op de Pnyx heuvel, Plato’s Academie evenals in de Oude Agora.
Gedurende zijn lange loopbaan maakte hij architecturale tekeningen en maquettes voor tal van monumenten en archeologische sites in Griekenland. Ioannis Travlos had ook interesse in Byzantijnse architectuur en de neoklassieke bouwstijl in Griekenland. Zijn belangrijkste gepubliceerde werken zijn “De Ontwikkeling van stadsplanning in Athene” (1960), “Neoklassieke Architectuur in Griekenland” (1967) en “Beeldlexicon van de Topgrafie van het Oude Athene” (1971).
Als architect werkte Ioannis Travlos aan de graven van de Korizis, Andreadis en Avgerinou families op het Eerste Kerkhof van Athene.