Kerameikos werd genoemd naar de pottenbakkersgemeenschap die het hele gebied langs de oevers van de Eridanos rivier bewoonde.

De verdedigingsmuur van Athene scheidde de streek in twee delen. De muur had twee poorten, Dipylon en de Heilige Poort, die geplaatst waren aan het begin van de twee belangrijkste processiewegen van Athene, de Panatheense weg die naar de Akropolis leidde en de Heilige Weg die naar Eleusis ging. Buiten de stadmuren en langs de kanten van beide wegen, lag het officiële stadskerkhof dat continue gebruikt werd van de 9de eeuw VC tot in de late Romeinse tijd.

Het was op deze plaats dat de wegen naar Athene vanuit Piraeus, Eleusis, Boeotia en Plato’s Academie samenkwamen. De weg van Plato’s Academie leidde naar de Dipylon terwijl de Iera Odos of Heilige Weg, vanuit Eleussis liep tot aan de Iera Pyli, de Heilige Poort die in 478 VC gebouwd was. Deze poort werd door twee vierkante torens beschermd. Deze torens hadden een binnenplaats die in twee gedeeld was waarvan een afgezet werd door de oevers van de rivier.

De Dipylon, eveneens in 478 VC gebouwd, was de grootste en meest officiële poort van de stad Athene. Zij had twee doorgangen die toegang gaven tot een binnenplaats met vier hoektorens. Vanaf deze poort vertrok de Panatheense processie, het meest belangrijke festival van het antieke Athene. De processie volgde de Panatheense weg doorheen de agora tot aan de Akropolis. Tussen de twee poorten stond het Pompeion, het gebouw vanwaar de processie vertrok.

Dit Pompeion (5de eeuw VC), was een ruim gebouw met een binnenplaats voorzien van een zuilengang. De binnenplaats werd gebruikt voor de voorbereiding van de processie. De heilige voorwerpen die in de Panatheense processie werden meegedragen, werden in het Pompeion bewaard. Het Kerameikos kerkhof strekte zich voorbij de Dypylon poort uit. Het meest interessante deel was de Gravenstraat (odos ton tafon), die aan beide zijden geflankeerd werd door de graven van rijke Atheners.

Begrafenisgewoonten in het klassieke Athene Het was de gewoonte in het Klassieke Athene dat burgers begraven werden in Attica. Elke weigering dit op te volgen, werd beschouwd als brutaal als was strafbaar. Meestal lagen de begraafplaatsen buiten de stadsmuren en de doden werden begraven of gecremeerd. Begrafenissen bestonden uit drie delen: 1. De “prothesis” of het thuis opbaren van de overledene gedurende drie dagen zodat     familie en vrienden konden rouwen. 2. De “ekphora” of het overbrengen van de overledene naar het kerkhof onder begeleiding     van een stille processie waarna de eigenlijke begrafenis plaatsvond. 3. De “perideipnon”, de koffietafel voor familieleden in de woning van de overledene. Gedurende de begrafenis werden vloeistoffen volgens een ritueel op de grond uitgegoten. Dit verklaart waarom er veel aardewerk dichtbij graven gevonden werd. Soms werden duurdere offergaven in het graf geplaatst. Rijke en hooggeplaatste burgers gaven uiting aan hun stand door het plaatsen van begrafenismonumenten. Hiervoor was er in het Klassieke Athene een speciale wetgeving. Na de begrafenis moesten directe familieleden jaarlijks, op vastgestelde tijden, rituelen uitvoeren ter ere van de overledene.

Informatie over het Kerameikos museum vind je op onze museumpagina.

Openingsuren en toegang
Ermou Straat 148
Kerameikos