Monastiraki

Monastiraki (klein klooster) is een oud deel van Athene dat zich nestelt onder de antieke Akropolis. Het Monastiraki plein is de draaischijf van het leven in deze wijk en de hoofdstraten die ervan weg gaan, leiden naar kleine straatjes waar duizenden voorwerpen ver- en gekocht worden. Op een van de hoeken van het plein staat een overblijfsel van de Turkse bezetting, de Moskee zonder minaret, gebouwd door de Atheense moslim Tsisdarakis in 1759.

In het centrum van Monastiraki ligt het Abyssinia plein waar, sinds 1910, elke zondag de rommelmarkt gehouden wordt. Monastiraki is een kermis voor diegenen die er wandelen. Er zijn duizenden zaken te koop. Alles van Nazi uniforms tot Mickey Mouse klokken, namaak Romeinse helmen en oude munten kun je in de smalle gangetjes en straatjes vinden. De wijk is rijk aan souvenirs, waarvan sommige zeer goede koopjes zijn, juweliers en meubelzaken met pijnhouten kasten hoog opgestapeld tussen semi-antiek. Keramiek, terra cotta en marmeren spulletjes, oude schaakborden en nieuwe gemaakt met zilver, marmer en brons, oude koperen pannen, bronzen openhaard sets, luchters en platenspelers… van souvenirs tot rommel, tot antiek. Afdingen op de prijs is hier normaal..

Monastiraki toont je veel wat Grieks is in zijn winkelgewoontes en handelaars, zijn bevolking en afwisseling. Het is zo goed als onveranderd gebleven door de eeuwen heen. Een bezoek aan Monastiraki zal je veel laten zien van de hoofdstad en zijn inwoners, van de mengeling van oud en nieuw, een fascinatie die je zal bezig houden, je verwonderd zal doen staan en, onvermijdelijk, je zal doen winkelen.

Monastiraki Plein
Monastiraki
Bekijk foto's van Monastiraki

De Bibliotheek van Hadrianus

Naast het metro station van Monastiraki en net ten westen van de Romeinse agora, vind je de bibliotheek van Hadrianus, door de keizer in 132 AD gebouwd.

Het rechthoekige gebouw van de bibliotheek omvat een Corinthische propylon aan de westkant, een binnenplaats omgeven door een open zuilengang, een bibliotheek, studie- en leeszalen. Het werd door de Heruliërs in 267 AD verwoest en het maakte daaropvolgend deel uit van de laat-Romeinse versterkingsmuur.

In de 5de eeuw werd in het midden van de binnenplaats een vroeg christelijke kerk gebouwd. Nadat deze ook verwoest was werd er, in de 7de eeuw, een basiliek met drie beuken opgetrokken die op zijn beurt in de 11de eeuw opgevolgd werd door de kerk van Megali Panaghia. Tijdens de Turkse bezetting werd het de zetel van de Voevode (gouverneur) en in 1835 werden er de barakken van Koning Otto gebouwd.

Openingsuren en toegang
Arios Straat
Monastiraki

De Bibliotheek van Hadrianus – vroeger

De eerste opgravingen werden op deze plaats uitgevoerd door W. Dorpfeld en St. Koumanoudis in het oostelijk deel van de bibliotheek van Hadrianus na de grote brand van 1885 die de agora en de Megali Panaghi kerk beschadigden.

Tussen 1942 en 1950 werd een tweede opgravingproject uitgevoerd door de Italianen en later door A. Orlandos en I. Meliades. Tussen 1970 en 1980 was het de beurt aan J. Tavlos, deze keer in het noordoostelijke auditorium. Sinds 1987 voert het 1e Eforaat van Antiquiteiten systematisch opgravingen uit in het westelijke deel van het monument. In de jaren 1960-70 werd de westelijke gevel gerestaureerd alsook de kolommen van de basiliek van Megali Panaghia. In 1975-76 werd de propylon geconsolideerd.

Het 1e Eforaat werkt momenteel aan een studie voor de reconstructie van de propylon en de zuidvleugel van de gevel van het gebouw.

De Romeinse Agora

In de eerste eeuw VC bouwden de Atheners een nieuwe agora ten oosten van de Oude Agora. Het is de Romeinse Agora of Agora van Caesar en Augustus. Je hebt het beste overzicht op de agora, als je vanaf de weg aan de bibliotheek van Hadrianus bergop gaat, vanuit de Aiolou Straat en, nog beter, vanaf de hoger gelegen Polygnotou Straat.

In de Romeinse tijd waren de oude en de Romeinse Agora met elkaar verbonden door een weg die in de Oude Agora begon aan de Stoa van Attalos.

De Romeinse Agora is 111 bij 98 meter met een rechthoekige binnenplaats omgeven door stoa’s, winkels en opslagplaatsen en ze was afgelijnd met Ionische kolommen. Gedurende de heerschappij van Hadrianus werd de binnenplaats betegeld. Na de Heruliaanse invasie van 267 AD werd de stad Athene beperkt tot het gebied binnen de laat-Romeinse vestigingsmuur en het administratieve en commerciële centrum van de stad werd van de oude naar de Romeinse Agora overgebracht alsook naar de Bibliotheek van Hadrianus. Gedurende de Byzantijnse periode en de Turkse overheersing werd het gebied ingenomen door huizen, werkplaatsen en kerken.

De Athena Archegetis poort staat in het westen van de Romeinse Agora. Ze werd gebouwd tussen 19 en 11 VC. Deze monumentale ingang heeft een rij van vier Dorische kolommen en een voetstuk van Pentelisch marmer. Ze werd in 11 VC gebouwd met giften van Julius Caesar en Augustus en ze werd door de inwoners van Athene opgedragen aan hun patrones, Athena Archegetis. De oostelijke ingang van de Romeinse Agora had een rij van vier Ionische kolommen gemaakt van grijs Hymittos marmer. Ze werd in 1456 AD gebouwd op de ruines van een vroeg Christelijke basiliek.

De Romeinse openbare toiletten (vespasianae) stonden in een rechthoekig gebouw dichtbij de Toren van de Winden. Ze bestonden uit een voorkamer en een vierkante hal met 70 banken aan de vier zijden, met gaten erin. Onder de banken lag een open rioolpijp. Deze toiletten dateren uit de 1e eeuw AD.

Het agaronomion is een rechthoekig gebouw aan de oostkant van de Romeinse Agora uit de eerste eeuw AD. De overgebleven voorgevel heeft drie doorgangen met bogen en een brede trap. Een inscriptie in de gevellijst vermeldt dat het gebouw opgedragen was aan de Divi Augusti en Athena Archegetis. Het kan geïdentificeerd worden met de Sevasteion, wat een gebouw was voor de verering van de keizer.

Openingsuren en toegang
Areos Straat
Monastiraki
Bekijk foto's van de Romeinse Agora

De Toren van de Winden

In de eerste helft van de eerste eeuw VC werd een waterklok gebouwd nabij de oostelijke rand van de Romeinse Agora door de astronoom Andronicos van Kyrrhos in Macedonië. Deze waterklok is nu gekend als de Toren van de Winden.

De naam van het bouwwerk verwijst naar de afbeelding van de acht winden: Boreas (N), Kaikias (NO), Apeliotes (O), Euros (ZO), Notos (Z), Lips (ZW), Zephyros (W) en Skiron (NW) die op de acht gevels gebeeldhouwd staan.

De achthoekige toren, 3,20 meter breed op elke zijde, staat op een voetstuk met drie trappen en werd gebouwd in wit Pentelisch marmer. Hij heeft een conisch dak, een rond bijgebouw aan de zuidzijde en twee Corinthische portieken, eentje aan de noordoost kant en eentje aan de noordwest zijde. Er hingen zonnewijzers aan de buitenmuren en er stond een complexe waterklok binnenin.

In de vroege Christelijke tijd werd de Toren van de Winden omgevormd tot een kerk of een doopkerk van een nabijgelegen kerk terwijl de het gebied aan de buitenzijde van de noordoostelijke ingang gebruikt werd als een Christelijke begraafplaats. Cyiacus van Ancona vernoemt het monument in de 15de eeuw als de tempel van Aeolos terwijl een anonieme reiziger ernaar verwijst als een kerk. In de 18de eeuw werd de toren gebruikt als tekke van de Dervishes.

Het monument was half begraven met aarde die zich door de eeuwen had opgestapeld. Het werd tussen 1837 en 1845 uitgegraven door de Griekse Archeologische Vereniging. Tussen 1916 en 1919 voerde Orlandos restauratiewerken eraan uit die door het 1ste Eforaat van Antiquiteiten ook in 1976 gedaan werden.

Aiolou Straat
Monastiraki