Nationale Kunst Galerij
Alexandros Soutzos Museum

De Nationale Kunst Galerij - Alexandros Soutzos Museum – is het belangrijkste instituut in Griekenland gewijd aan de geschiedenis van de Griekse kunst. De meesterwerken in de galerij geven een volledig beeld van de esthetische weg en de geschiedenis van de kunst in modern Griekenland.

Bij haar oprichting in 1900 omvatte de verzameling van de Nationale Galerij 258 werken uit de collectie van de Universiteit en de Technische Universiteit van Athene. De eerste curator was de schilder Georgios Iakovadis. Een jaar later werd de collectie van Alexandros Soutzos (107 schilderijen) aan de Nationale Kunst Galerij geschonken.

De advocaat en kunstliefhebber, Soutzos, had zijn fortuin aan een grote kunstcollectie en het oprichten aan een museum voor schilderkunst uitgegeven. De Nationale Kunst Galerij werd in 1954 samengevoegd met de schenking van Alexandros Soutzos. De oorspronkelijke collecties werden daarna uitgebreid met schenkingen en erfenissen van kunstenaars en van Griekse kunstliefhebbers alsook door het aankopen van belangrijke werken. De belangrijke schenking van de Evripidis Koutlidis verzameling vervolledigde de voorstelling van de geschiedenis van de moderne Griekse schilderkunst (19de-20ste eeuw).

De collecties van de galerij, die nu meer dan 9.500 schilderijen, beeldhouwwerken en gravures omvat, vond in 1976 een permanent onderdak toen het huidige gebouw geopend werd. De bouw ervan was in 1964 van start gegaan onder de architecten Fatouros, Milonas en Moutsopoulos. Het is een laag gebouw met twee vleugels en het volgt de moderne bouwstijl voor openbare gebouwen.

In de eerste vleugel worden korte, maar cultureel belangrijke, tentoonstellingen georganiseerd. In de zalen van de tweede en grootste vleugel wordt het grootste deel van de permanente verzameling tentoongesteld. De uistekende collectie beeldhouwwerken uit de 19de en 20ste eeuw zal ondergebracht worden in het Museum voor Beeldhouwkunst in Goudi.

Er wordt voorrang gegeven aan de moderne Griekse schilderkunst en de benadering van kunstliefhebbers tot de werken van de belangrijkste Griekse kunstenaars. De nadruk wordt vooral gelegd op de 19de eeuw en de eerste helft van de 20ste eeuw. Omwille van plaatsgebrek worden de latere kunstgeneraties slecht door een paar representatieve werken vertegenwoordigd; De kleine, maar opmerkelijke, collectie Europese schilderijen uit de 14de tot de 20ste eeuw, wordt tentoongesteld afhankelijk van de benodigde plaats voor andere tijdelijke tentoonstellingen.

De permanente verzameling Griekse schilderwerken beslaat de eerste en de tweede etage van de grootste van de twee zijvleugels. Op de eerste etage kunnen bezoekers werken uit de 19de eeuw bewonderen en 20ste eeuwse op de tweede etage. De schilderijen werden chronologische en thematisch ingedeeld. Door de opdeling in subunits krijgen bezoekers een goed inzicht over de ontwikkeling van de Griekse schilderkunst en kunnen ze de beste voorbeelden uit de voorbije twee eeuwen bekijken.

Aan de rechterkant van de ingang in de grote zaal op de eerste verdieping, staan de oudste werken van de verzameling, inclusief deze van Domenikos Theotokopoulos, beter gekend als El Greco. De geschiedenis van de moderne Griekse kunst begon met de komst van schilders van de Ionische eilanden. Een aantal belangrijke werken ervan zijn te zien in een afzonderlijke unit.

Uitzonderlijke portretten, landschappen en historische afbeeldingen tonen de eerste jaren van de Griekse Staat (1832-1863). De belangrijkste kunstenaar van die tijd is Theodoros Vrizakis die de heroïsche momenten van de 1821 Onafhankelijkheidsoorlog in beeld bracht terwijl de drie portretten van Nikolaos Kounelakis, die de familie van de kunstenaar weergeven, typisch zijn voor het potentieel van de portretkunst.

Enkele van de meest populaire werken werden gemaakt door de academische schilders die in de 19de eeuw in München studeerden. Ze worden voorgesteld in de afdeling “De Bourgeoisie en zijn Kunstenaars”. De belangrijkste afgevaardigden van deze zogenaamde München School, die de kunst in de tweede helft van de 19de eeuw overheerste, zijn Nikiforos Litras, Konstantine Volanakis, Nikolaos Gizis en Georgios Iakovidis.

“De Betrokkenheid van de Kinderen” van Gizis, de meest invloedrijke en prestigieuze Griekse schilder van zijn tijd, valt op door zijn rijpheid terwijl zijn “Kunst en zijn Geesten”, “Lentesymfonie” en “Daar komt de Bruidegom”, uistekende voorbeelden zijn van de kunstenaars persoonlijke stijl en zijn symbolistische implicaties. Het portret van “Lyssandros Kaftantzolgou” door de grote leraar Nikiforos Litras, is aantrekkelijk door zijn psychologische analyse van zijn onderwerp. De 19de eeuwse werken die in de rest van de zaal tentoongesteld worden, laten bezoekers kennis maken met de verschillende atmosfeer van chromatische gevoeligheid geïnspireerd door het impressionisme. “De Haven van Kopenhagen’ van Ioannis Altamouras valt op door zijn baanbrekende geest en lyriek.

Op de tweede etage worden 20ste eeuwse schilders voorgesteld. Vernieuwing, experimenten, bijzonder schildertechnieken en originaliteit zijn kenmerkend voor deze werken die allemaal het Griekse gevoel via de kunst uitdrukken. In de afdeling “Naar een Grieks Modernisme” vinden bezoekers werken van beroemde schilders als Konstantinos Parthenis en Konstantinos Maleas die aanzien worden als de vaders van de Griekse schilderkunst. De “Apotheose van Athanasios Diodakis” van Konstantinos Parthenis en “De Kameni Eilanden van Santorini” door Konstantinos Parthenis en Maleas openbaren het genie en de uniciteit van de scheppers ervan.

De tijd van het midden van de oorlog wordt vertegenwoordigd door de artiesten van de zogenaamde Generatie van de jaren ’30. Belangrijke schilders als Spiros Papaloukas, Giannis Tsarouchis, Diamantis Diamantopoulos, Giannis Moralis en Nikos Hadjikyriakos-Ghikas harmoniseren op een perfecte manier met de moderne Europese stijlen terwijl ze ook Griekenland in de kunst weergeven en aldus de mogelijkheden verbreden die het verleden, geschiedenis, traditie, volkskunst en modernisme hen gaf.

De werken van Nikos Hadjikyriakos-Ghikas, de belangrijks schilder die het kubisme toepaste en de werken van Giorgos Bouzianis met zijn unieke expressionistische taal, drukken de modernistische tendensen van deze kunstenaars uit. Tussen de werken die na de Tweede Wereldoorlog gemaakt werden en die te zien zijn in de laatste afdeling, is het belangrijkste de “Epitafen” van Giannis Moralis, een van de meest succesvolle Griekse kunstenaars van de 20st eeuw. In de kleine zaal op de tweede etage worden tijdelijke tentoonstellingen ingericht met een selectie aan moderne schildrijen uit de collectie van de Nationale Kunst Galerij die aldus de geschiedenis van de Griekse schilderkunst volledig maakt.

Openingsuren en toegang
50, Vassileos Konstantinou Laan
Evangelismos