De Profitis Illias grot

De Profitis Illias grot is een grote ondergrondse grot van 2500m² met twee takken die met elkaar verbonden zijn door een lange oplopende gang en een zeer lage doorgang. Elk deel bestaat uit een grote centrale ruimte omgeven door kleinere ruimtes. Deze in het westelijke deel zijn onderverdeeld door droge stenen muren. De ingang tot de grot is een opening in het dak van de grot. De bodem van de eerste kamer ligt acht meter lager.

In de 19de eeuw diende de grot als veilige schuilplaats voor de leider van een roversbende. Voor de Tweede Wereldoorlog waren er plannen om de grot om te bouwen tot een ontspanningscentrum. Later liet men deze plannen varen omwille van grote bouwwerken in de omgeving en de vernietiging van de stalagmieten en stalagmieten door het rioleringssysteem. Bij een onderzoek in de jaren zestig werd duidelijk dat de grot gediend had als woonplaats in de late Neolithische tijd en in het begin van de Bronstijd.

Een ander archeologisch onderzoek werd in 1994 uitgevoerd onder supervisie van Dr. Margarita Koumouzelis. Afgezien van de verzameling van rijk oppervlaktemateriaal, brachten de opgravingwerken nabij de ingang vuurlagen, werktuigen van steen een been aan het licht evenals keramische vazen en scherven uit de late Neolithische periode.

Dit is de enige grot in Athene met bewoning in de Neolithische tijd. Je kunt ze vinden aan Rizoupolis in het Perissos gebied.

Non-stop open