EngelsGrieksVlaamsNederlands
  De meest volledig informatiegids over Athene, Griekenland

  GESCHIEDENIS VAN ATHENE

EAM soldaat in Macedonie

GESCHIEDENIS VAN ATHENE

Griekse burgeroorlog
Van akkoord tot confrontatie
1944

In mei 1944 kwamen afgevaardigden van alle politieke partijen en weerstandsgroepen samen tijdens een conferentie in Libanon om een akkoord te bereiken over een regering van nationale eenheid. Ondanks EAM’s beschuldigingen van collaboratie aan het adres van alle andere Griekse strijdkrachten en aantijgingen aan EAM-ELAS-leden van moord, banditisme en diefstal, werd de conferentie toch beëindigd met een akkoord voor een regering van nationale eenheid bestaande uit 24 ministers waarvan 6 EAM-leden waren omwille van Sovjet opdrachten aan de KKE om te vermijden dat de Geallieerde eenheid verbroken zou worden. De conferentie loste echter niet het probleem op van de ontwapening van de weerstandgroepen.

Английский командующий в Греции в 1944-1946 г.г., генерал Рональд СкобиTegen de zomer van 1944 was het duidelijk dat de Duitsers zich spoedig uit Griekenland zouden terugtrekken. De regering in ballingschap, die nu geleid werd door de prominente liberaal George Papandreou, verhuisde naar Casterta in Italië als voorbereiding op haar terugkeer naar Griekenland. Door het Casterta verdrag van september 1944, werden alle weerstandgroepen onder het bevel geplaatst van de Britse officier, Generaal Ronald Scobie.

In oktober 1944 landden de troepen van de Westerse Geallieerden in Griekenland. Er waren weinig gevechten met de Duitsers omdat deze zich terugtrokken en het grootste deel van het Griekse grondgebied al door ELAS of EDES bevrijd was. Op 13 oktober was in Athene enkel het centrum van de stad bezet door de Duitsers en alle andere delen onder controle van EAM-ELAS. De Duitse troepen waren duidelijk in de minderheid in vergelijking met deze van ELAS die nu 50.000 soldaten konden inzetten waarvan de bevoorrading kwam van voorraden die de Duitsers achterlieten. Op 13 oktober trokken de Britse troepen Athene binnen. Papandreou en zijn ministers volgden zes uur later. De koning bleef in Cairo omdat Papandreou hem beloofd had dat de toekomst van de monarchie door een referendum zou beslist worden.

Op dat ogenblik kon ELAS gemakkelijk complete controle over het land verkrijgen. Ze deden dit niet omdat het leiderschap van de KKE instructies van de Sovjet Unie gekregen had geen crisis uit te Duitse troepen in het centrum van Athenelokken die de Geallieerde eenheid in gevaar zou kunnen brengen en daardoor ook een gevaar zou betekenen voor de naoorlogse objectieven van Stalin. Het leiderschap van de KKE was hiervan op de hoogte maar de ELAS soldaten waren dit niet. Dit zorgde voor een conflict tussen EAM en ELAS.

Aan de hand van de instructies van Stalin probeerde de KKE leiding een confrontatie met de regering van Papandreou te vermijden. De meerderheid van de ELAS leden zagen de Westerse Geallieerden als bevrijders. Sommige KKE leiders als Andreas Tzimas en Aris Velouchiotis, vertrouwden de Westerse Geallieerden echter niet. Tzimas stond in contact met de Joegoslavische communistische leider Josip Broz Tito en hij ging niet akkoord met de samenwerking tussen ELAS en de Westerse Geallieerde strijdkrachten.

De ontwapening van de weerstandorganisaties was een wrevel punt tussen de Papandreou regering en haar EAM leden. Papandreou, die geadviseerd werd door de Britse Ambassadeur Sir Reginald Leeper, eiste de ontwapening van alle gewapende strijdkrachten behalve van de Ieros Lohos en de 3de Griekse Bergbridade (Rimini Brigade), die gevormd werden na de onderdrukking van de muiterij van de Griekse strijdkrachten in Egypte en het opzetten van een Nationale Wacht onder regeringscontrole.

George Papandreou, regent en aartsbisschop Damaskinos en de Britse Generaal Scobie tijdens de bevrijdingsfeesten aan het Graf van de Onbekende Soldaat op het Syntagma Plein – Wapengeschiedenis Directoraat AtheneEAM geloofde dat dit ELAS verdedigingsloos zou maken tegen de rechts gerichte milities en tegen de anticommunistische Veiligheidsbataljons. Zij dienden daarom een alternatief plan in voor totale en gelijktijdige ontwapening. Papandreou verwierp dit plan omdat hij de Veiligheidsbataljons zag als een goede reserve tegen een eventuele communistische staatsgreep. Op 2 december gaven de EAM ministers hun ontslag in de regering. De dag voordien had Scobie een afkondiging uitgevaardigd waarin de opheffing van ELAS gevraagd werd. Het bevel over ELAS was de grootste krachtbron van de KKE waarop KKE leider Siantos besloot op de vraag voor het opheffen van ELAS niet in te gaan.

Tito’s invloed heeft mogelijk een rol gespeeld in de weigering van ELAS zich te ontwapenen. Tito was openlijk loyaal aan Stalin maar hij was door zijn eigen strijdkrachten aan de macht gekomen en hij geloofde dat de Communistische Grieken hetzelfde moesten doen. Zijn invloed had echter niet kunnen verhinderen dat de EAM leiders hun strijdkrachten een paar maanden eerder, volgens het Caserta akkoord, onder de controle van Sobie geplaatst hadden. Top

Terug

 
  ATHENE IN DE MODERNE TIJD
  GRIEKSE BURGEROORLOG
  VAN AKKOORD TOT CONFLICT

Add to Favit Add to Digg Add to Del.icio.us Add to Simpy Add to StumbleUpon Add to Netscape Add to Furl Add to Yahoo Add to Google Add to Blogmarks Add to Ma.Gnolia Add to Netvouz






Valuta omrekenen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  www.athensinfoguide.com   © 2004-2009 - Athens Info Guide - Alle rechten voorbehouden - Juridische Informatie