Toeristische
informatiegids over Athene Griekenland
Wandeling
3
Het hart van de geschiedenis van de stad
Tijd:
2 uren (zonder de omwegen).
Programma:
Volg de verkeersvrije routes langs de Dionysiou Areopagitou, Apostolou
Pavlou and Ermou Straten waarbij je langs de belangrijkste archeologische
sites komt: het Olympeion (Tempel van Zeus), de Akropolis, de
Antieke Agora en de begraafplaats van Kerameikos.
Karakter:
De organisatie van de vereniging van archeologische sites in Athene
maakte een prachtig wandelprogramma mogelijk, het beste in het
centrum van Athene. Aan het einde van de originele route stelt
Athens Info Guide je drie omwegen voor die het je toelaten nog
meer van de omgeving te zien.
Hoogtepunten:
Het mooie zicht op de Akropolis vanaf de terrassen in de Dionysiou
Areopagitou Straat, de Odeion van Herodus Attikus, the mozaïek
aan het begin van de Apostolou Pavlou Straat.
De Dionysiou Areopagitou Straat
Gedurende
tientallen jaren droomden de archeologen en planners in Athene
ervan de archeologische sites in het centrum van de historische
stad met elkaar te verbinden en nu is de eerste fase van dit prachtige
project klaar. Hierdoor is een groot openluchtmuseum ontstaan
waarbij bezoekers kunnen genieten van de Tempel van de Olympische
Zeus, de Akropolis, de Philopappou Heuvel, de Antieke Agora en
het kerkhof van Kerameikos zonder te moeten wandelen langs drukke,
overvolle straten.
Tegelijk
hebben de Ephoraten (of de archeologische staatsdiensten verantwoordelijk
voor de antiquiteiten in de stad) de verschillende sites een grondige
opknapbeurt gegeven waarbij de monumenten aan belang wonnen en
bezoekers geholpen worden dit belang gemakkelijk te begrijpen.
Het verkeersvrij maken van de Ermou Straat tussen het Asomaton
Plein en de Pireos Straat zal kortelings voltooid zijn waarbij
de Grote Promenade klaar zal zijn over een afstand van ongeveer
2,5 kilometer.
De
wandeling begint tegenover de Tempel
van Zeus,
aan het begin van de Dionysiou Areopagitou Straat. De eerste honderd
meters zijn niet bepaald aantrekkelijk met aan beide kanten van
de straat naoorlogse appartementsgebouwen maar vanaf de Vyronos
Straat verandert de omgeving. Aan de kruising van de Dionysiou
Areopagitou en Vyronos Straten, zie je het standbeeld van Generaal
Makrygiannis naar wie de omgeving rond de zuidkant van de Akropolis
genoemd werd.
Ioannis
Makrigiannis
Ioannis
Makrigirannis (1797-1864), was als een van de meest belangrijke
vechters in de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog in 1821.
Hij nam deel aan tal van militaire operaties tegen de
Osmanen en hij speelde een belangrijke rol in de verdediging
van de Akropolis tegen hen.
Hij
is een van de basisfiguren van de politieke beweging van
3 september 1843 die Koning Otto ertoe verplichtte een
grondwet toe te staan. Afgezien van zijn revolutionaire
activiteiten, is Markrigiannis in het bijzonder gekend
voor zijn memoires, geschreven in de volkse idiomen van
die tijd, die beschouwd worden als een mijlpaal in de
moderne Griekse literatuur maar ook als een waardvolle
geschiedkundige bron.
Aan
de andere kant van de straat zie je het Weiler gebouw
(genoemd naar de Duitse Architect), een van de eerste publieke
gebouwen in de hoofdstad van de jonge Griekse staat (1834).
Het Centrum voor Akropolis Studies is er nu in gehuisvest en
ernaast wordt het Nieuwe
Akropolismuseum gebouwd.
In
de vlakbij geleden Makrygiannis Straat, vindt je de ingang
tot het Akropolis metrostation. De metro is overigens de beste
manier om naar de start van je wandeling te gaan. Parkeren
in deze omgeving is namelijk zo goed als onmogelijk. Zelfs
als je niet graag met de metro rijdt is het toch de moeite
het station te bezoeken. De verschillende niveaus werden voorzien
van afgietsels van beelden van het Parthenon en er is eveneens
een kleine tentoonstelling van de vondsten die gedaan werden
gedurende de bouw van het Akropolis metro station.
Rechts
zie je de Akropolis die in al haar grootheid boven alles uitsteekt.
De steile rotsen van de zuidkant worden bekroond door indrukwekkende
muren waarachter je de kolommen van het Parthenon kunt zien. Er
mogen in het centrum van Athene geen hoge appartements- of kantoorgebouwen
omdat een oude wet stelt dat de Akropolis overal te zien moet
zijn.
De
wandeling gaat verder naar de rand van de archeologische site
van de zuidelijke zijde. Tussen de bomen kun je tal van antieke
resten zien. Stop even om te genieten van de mooie stedelijke
huizen uit de 19de en 20e eeuw aan je linkerzijde. Vooral deze
op nummer 17 en 37 zijn uitstekende voorbeelden uit de periode
tussen de beide wereldoorlogen.
Je
kunt een omweg maken om het befaamde Odeion
van Herodus Atticus,
het Herodeion, te bekijken waar de belangrijkste evenementen van
het Atheense Festival
(deel van het Helleense Festival) elke zomer plaatsvinden. Het
Herodeion is half cirkelvorming met een imposante gevel (28m hoog).
Er is plaats voor 6.000 toeschouwers. De podiummuur was vroeger
rijkelijk versierd maar deze werd spijtig genoeg verwoest, waarschijnlijk
in 267 AD door de Heruliërs, een stam van Duitse barbaren
die de meeste van de belangrijke gebouwen in de stad vernielden.
Het is zeker de moeite even plaats te nemen op het plein voor
het Herodeion en er te genieten van de akoestiek, vooral als er
in het theater een concert bezig is.
Loop
verder door de Dionysiou Areopagitou Straat. Je zult aan de rechterkant
een kleine recente opgraving zien. Dit is het Heiligdom van de
Nymf waar pasgetrouwden in antiek Athene offergaven brachten.
Een paar meter verder eindigt de Dionysiou Areopagitou Straat
en kom je in de Apostolou Pavlou Straat. Als je even wil rusten
en iets drinken, dan kun je dat op het terras aan de samensmelting
van beide straten. Het is een van de beste plaatsen om van het
zicht op de Akropolis te genieten.
Van de Apostolou Pavlou Straat naar Thissio, de Ermou Straat
en Gazi
Je
loopt nu de heuvel af met zicht op de Areios
Pagos,
de Oude Agora
en, natuurlijk, de Akropolis
aan je rechterzijde en de Pnyx
Heuvel
aan de linkerkant. Even verder zie je aan je rechterkant een
prachtig mozaïek met een ingewikkeld geometrisch ontwerp,
waarschijnlijk de vloer van een heiligdom in de antieke tijden.
Links, aan de rand van de Pnyx Heuvel, zie je de grotten van
de bron van de Pnyx, een van de meest gekende bronnen in de
oudheid. Daarna zie je, uitgehakt in de rots, het Heiligdom
van Pan.
Daarna
kom ja op het Thissio Plein. De ganse omgeving leeft op sinds
het verkeersvrij maken van de straten. Nieuwe cafés
openden hun deuren en nemen een deel van de straat in beslag
voor hun terrassen. Vanaf Thisseio vertrekt er aan andere
wandeling langs de Irakleidon Straat, ook vol cafés
en bars, met hier en daar een winkeltje dat geschenken en
souvenirs verkoopt.
Aan
het einde van de straat verschijnt het verkeer weer. Hier zie
je het Melina Mercouri Athene Cultureel Centrum dat zich bevindt
in een oude hoedenfabriek gekend als Poulopoulos.
Op de bovenverdieping is er een permanente tentoonstelling over
oud Athene met een getrouwe reconstructie van een handelsstraat
in de hoofdstad van de 19de eeuw.
Keer
terug naar de Apostolou Pavlou Straat via de Eptachalkou Straat,
een nauwe doorgang parallel aan de Irakleidon Straat, met pittoreske
lage huizen langsheen de treinsporen. Vervolg je weg langs de
Apostolou Pavlou Straat die een wijde bocht maakt om dan samen
te komen met het Asomaton Plein en de Ermou Straat. Het Asomaton
Plein dankt zijn vreemde naam aan de kleine Byzantijnse kerk van
Agio Asomaton uit de 11de eeuw AD. De binnenmuren zijn versierd
met schilderingen, waarschijnlijk uit de 17de eeuw.
Vanaf
hier tot de Pireos Straat werd de Ermou Straat verkeersvrij gemaakt.
Je hebt er een mooi panoramisch zich omdat de archeologische site
zich onder straatniveau bevindt. Er is een rustplaats aan het
begin van de Melidoni straat die eveneens een kijkje waard is
omwille van het Museum van hedendaagse Keramiek en omwille van
een van de grootste Joodse synagogen in Athene.
Keer
terug naar de Ermou Straat en volg deze tot je aan het meest imposante
oude industrieterrein van de stad komt: Gazi
aan de Pireos Straat. Het stadbestuur liet het omvormen tot een
cultureel centrum dat nu gekend is als Technopolis. Ook Gazi geniet
van een dynamische heropleving. Je vindt er kleine huisjes en
cafeetjes alsook verfijnde restaurants en bars. Er zijn plannen
om er een groot stedelijk park te bouwen dat toegewijd is aan
de kunsten met als middelpunt de nieuwe opera van Athene.
Omweg
1: De westelijke heuvels
Als
de lokale bevolking over de Philopappou
Heuvel
spreekt, dan bedoelen ze de ganse groep heuvels ten westen van
de Akropolis. Er zijn er drie: Nymphon (de Heuvel van de Nimfen
of Asteroskopeiou wat observatorium betekent), Pnykas (wat “van
de Pnyx” betekent) en Mouseiou (wat “van het museum”
betekent).
Een
van de hoofdtoegangen tot de heuvels ligt aan de samensmelting
van de Dionysiou Areopagitou en de Apostolou Pavlou Straat. Vanaf
hier kun je wandelen langs mooie paden tussen de pijnbomen tot
je aan prachtige panaroma’s komt met zicht op de Akropolis
en op de Egeïsche Zee alsook op sommige zeer interessante
archeologische resten. In de antieke tijden waren hier twee van
de meest dicht bevolkte wijken van Athene: de aristocratische
wijk Meliti waar onder andere Pericles woonde en Koili, een drukke
handelswijk.
Wandel
langs de centrale weg die vertrekt vanaf de Dionysiou Areopagitou
Straat. Rechts zul je al snel de postbyzantijnse kapel van Agios
Dimitrios Lombardiaris zien. Ongeveer honderd meter verder kom
je aan een splitsing waar je links gaat. Dit pad brengt je tot
aan twee uit de rotsen gehakte kunstmatige grotten. Ze zijn algemeen
gekend als de gevangenis van Socrates maar het zijn eigenlijk
de resten van een woning uit de 4e eeuw VC. Let op de holtes die
in de rots gekapt werden. Dit zijn houders voor steunbalken, een
bewijs dat de woning minstens twee verdiepingen had.
Keer
terug naar de centrale weg en loop iets terug. Links zie je dan
een pad dat naar het Philopappou monument leidt. Dit pad, dat
gemaakt is met verschillende materialen als marmer en tegels,
is een van de mooiste projecten van architect D. Pikionis. Het
volgt de lijn van de oude stadsmuren die op veel plaatsen nog
zichtbaar zijn. Na ongeveer 300 meter kom je op de top van de
heuvel waar je het herdenkingsmonument van Julius Antiochus Philopappus
zult zien, opgericht in 114-116 AD. De heuvel werd naar hem genoemd.
Philiopappus was een verdreven prins van Commagne, een Helleens
koninkrijk in Syrië dat door de Romeinen tot een provincie
werd teruggebracht. Philopappus vestigde zich in Athene. Hij werd
er burger en weldoener die zelf een officieel ambt droeg. De noordelijke
kant van het monument, zichtbaar vanaf de Akropolis, is de originele
kant die nog steeds heel wat sporen draagt van de uitbundige versiering
die het monument eens had. Van hieruit is het zicht op Athene
aan alle kanten adembenemend.
Keer
opnieuw terug naar de centrale weg. Net voor je links afslaat
om de Pnyx Heuvel te bezoeken, kom je aan een uitholling in de
rots. Dit is een dubbele Byzantijnse graftombe waarvan aangenomen
wordt dat het de graftombe is van de grote Atheense generaal Cimon,
vandaar de naam Cimoneioan graftombes.
Wandel
naar de Pnyx Heuvel die door hekwerk is afgesloten maar die vrij
toegankelijk is. Een bord aan de ingang vertelt je welke monumenten
je hier kan bekijken. De belangrijkste zijn de Pnyx zelf en de
vergaderplaats van de Atheense Ecclesia tou Demou of algemene
vergadering van burgers (tot de 4e eeuw VC). Dit is de wieg van
gans de westerse beschaving waar beroemde politici van het antieke
Athene als Themistocles, Pericles en Demosthenes hun speeches
gaven. Recenter, was het hier dat Kolokotomis, een van leidende
vechters voor Griekse onafhankelijkheid, jonge mannen uit de omgeving
verzamelde en met hen sprak over de noden van hun vaderland. Afgezien
van zijn geschiedkundige waarde heeft deze plaats ook een prachtig
zicht over Athene.
ndien
je dat wenst kun je van hieruit doorlopen naar het vlakbij gelegen
Nationaal Observatorium.
Om
terug naar de centrale weg te gaan kun je een tweede betegeld
pad nemen net buiten de omheining. Kijk rechts net voor je de
hoofdweg bereikt. Je ziet er resten van een zeer belangrijke antieke
weg die vroeger Athene met Piraeus verbond. De weg stond bekend
als “De weg door Koili”. De aarde die de weg bedekte
werd onlang verwijderd waarbij over een afstand van 500 meter
de oude weg zichtbaar werd, uitgehakt in de harde kalksteen, de
betegeling, de oude bronnen en de karrensporen in de weg zelf.
Er
zijn eindeloos veel wandelmogelijkheden in de heuvels ten westen
van de Akropolis. Je kunt naar hartelust tussen de pijnbomen lopen.
Als je de weg naar het Dora Stratou Theater neemt kom je voorbij
nog een zeer interessant overblijfsel uit de geschiedenis van
Athene, meer bepaald een reeks uitstekend bewaarde zitplaatsen
die uit de rots gehakt werden. De archeologen nemen aan dat deze
rij zitplaatsen deel uitmaakt van een raadsvergadering die in
verband stond met de cultus van de Grote Moeder.
Omweg
2: Van de Oude naar de Romeinse Agora
De
Adrianou Straat, een van de meest pittoreske in Athene, begint
op de plaats waar de Apostolou Pavlou Straat draait in de richting
van de Ermou Straat. Ze leidt je eerst langsheen de Oude Agora.
De archeologen die aan de vereniging van archeologische sites
in Athene werken, hebben de mooie neoklassieke gebouwen langs
één kant van de weg opgeknapt. Nieuwe bestrating
en het verbannen van het verkeer maakten een einde aan het lawaai
en de congestie die wandelen op deze plaats eerder onaangenaam
maakte.
De
cafés hebben hun terrasje opgezet naast de omheining
van de Oude Agora. Aan de andere kant van de straat zijn er
toeristenwinkeltjes en enkele antiekzaken. Gedurende het weekeinde,
en soms ook in de week, is de straat vol met, al dan niet
illegale, verkopers van juwelen, zonnebrillen en verzamelobjecten
als telefoonkaarten, oude munten en tweedehands goederen.
Natuurlijk wordt er van je verwacht dat je over de prijs onderhandelt.
Op
weg naar de Toren van
de Winden
en de Romeinse Agora
maak je een klein ommetje door de Kladou Straat, een smalle steeg
parallel aan de Adrianou Straat, om een kijkje te nemen in de
rommelwinkeltjes met hun eindeloze stapels bladen uit de jaren
50.
Naarmate
je dichterbij de ingang van de Romeinse Agora komt, kun je de
eenvoud van de neoklassieke architectuur bewonderen, gebouwen
die lijken op de achtergrond in een toneelstuk. Let op de grote
stenen poort tegenover de ingang van de archeologische site. Dit
is alles was er overblijft van een Ottomaanse medrese of godsdienstschool.
In de omgeving van de Romeinse Agora is er meer dan voldoende
gelegenheid even uit te rusten en van een drankje te genieten
of iets te eten.
Omweg
3: De achterzijde van de Akropolis
Als
je langs de Apostolou Pavlou Straat wandelt, dan zal je rechts,
en dicht bij de Thissio zomer bioscoop, een zandweg zien die
omhoog gaat tussen de Akropolis en de Oude Agora. Dit pad
is gekend als de omgeving van de filosofische scholen omdat
er zich de scholen bevonden van heel wat van de grote onderwijzers
die Athene de reputatie van “Werelduniversiteit” gaven.
Dit is een zeer rustig stukje in de stad dat door weinig toeristen
gekend is.
Op
het einde van het pad sla je links af in de Theorias Straat,
thuisbasis van het Kanellopoulosmuseum,
om je wandeling verder te zetten langs de rotsen van de Akropolis.
Links kom je langs de Areos
Pagos
and een beetje verder zie je een kleine Byzantijnse kerk. Dit
is de Metamorforssis kerk of de Verandering van de Redder uit
de 11de eeuw.
Daarna
kom je aan een splitsing. Neem de straat die rechts omhoog gaat
en je komt dan in de kleine steegjes van Anafiotika, een van de
meest pittoreske delen van Plaka. Anafiotika werd door migranten
van het eiland Anafi gebouwd in de jaren 1830 en 40 zonder toelating
en op land dat voorbehouden was voor archeologische opgravingen.
Met zijn kleine witte Cycladische huisjes en hun zeer kleine binnenplaatsjes
lijkt deze wijk op een klein eiland in het midden van de grote
stad.
Als
je weer naar beneden gaat zal je aan de Stratonos Straat komen
en dan aan het Lysikratous Plein dat zijn naam kreeg van het koor-Monument
van Lysicrates ,
ook gekend als de Lantaarn van Diogenes. Een choregos was het
antieke equivalent van onze moderne sponsor, een uitvinding van
de Grieken. Al de onkosten in verband met de voorbereiding van
een koor voor de voorstellingen gedurende de dramatische wedstrijden,
werden betaald door rijke Atheners. Als zijn productie een prijs
won, dan kreeg de sponsor van de staat een driepoot en een ketel
die op de top van een koormonument geplaatst werden. Het monument
van Lysikrates (herinnering aan de overwinning in de dramatische
wedstrijden van 334 VC), is het enige dat overblijft van de dozijnen
die langs de Straat van de Driepoten (Tripodon Straat) stonden,
de straat die leidt naar het Theater
van Dionysus .
Nu
volg je de smalle Thrasyllou Straat die te terugbrengt tot aan
het begin van de Dionysiou Areopagitou Straat. Je wandeling rond
de Akropolis is nu volledig.