Nationale
Kunst Galerij
Alexandros Soutzos Museum
De Nationale Kunst Galerij - Alexandros Soutzos Museum –
is het belangrijkste instituut in Griekenland gewijd aan de geschiedenis
van de Griekse kunst. De meesterwerken in de galerij geven een
volledig beeld van de esthetische weg en de geschiedenis van de
kunst in modern Griekenland.
Bij
haar oprichting in 1900 omvatte de verzameling van de Nationale
Galerij 258 werken uit de collectie van de Universiteit en de
Technische Universiteit van Athene. De eerste curator was de schilder
Georgios Iakovadis. Een jaar later werd de collectie van Alexandros
Soutzos (107 schilderijen) aan de Nationale Kunst Galerij geschonken.
De
advocaat en kunstliefhebber, Soutzos, had zijn fortuin aan een
grote kunstcollectie en het oprichten aan een museum voor schilderkunst
uitgegeven. De Nationale Kunst Galerij werd in 1954 samengevoegd
met de schenking van Alexandros Soutzos. De oorspronkelijke collecties
werden daarna uitgebreid met schenkingen en erfenissen van kunstenaars
en van Griekse kunstliefhebbers alsook door het aankopen van belangrijke
werken. De belangrijke schenking van de Evripidis Koutlidis verzameling
vervolledigde de voorstelling van de geschiedenis van de moderne
Griekse schilderkunst (19de-20ste eeuw).
De
collecties van de galerij, die nu meer dan 9.500 schilderijen,
beeldhouwwerken en gravures omvat, vond in 1976 een permanent
onderdak toen het huidige gebouw geopend werd. De bouw ervan was
in 1964 van start gegaan onder de architecten Fatouros, Milonas
en Moutsopoulos. Het is een laag gebouw met twee vleugels en het
volgt de moderne bouwstijl voor openbare gebouwen.
In
de eerste vleugel worden korte, maar cultureel belangrijke, tentoonstellingen
georganiseerd. In de zalen van de tweede en grootste vleugel wordt
het grootste deel van de permanente verzameling tentoongesteld.
De uistekende collectie beeldhouwwerken uit de 19de en 20ste eeuw
zal ondergebracht worden in het Museum voor Beeldhouwkunst in
Goudi.
Er
wordt voorrang gegeven aan de moderne Griekse schilderkunst en
de benadering van kunstliefhebbers tot de werken van de belangrijkste
Griekse kunstenaars. De nadruk wordt vooral gelegd op de 19de
eeuw en de eerste helft van de 20ste eeuw. Omwille van plaatsgebrek
worden de latere kunstgeneraties slecht door een paar representatieve
werken vertegenwoordigd; De kleine, maar opmerkelijke, collectie
Europese schilderijen uit de 14de tot de 20ste eeuw, wordt tentoongesteld
afhankelijk van de benodigde plaats voor andere tijdelijke tentoonstellingen.
De
permanente verzameling Griekse schilderwerken beslaat de eerste
en de tweede etage van de grootste van de twee zijvleugels. Op
de eerste etage kunnen bezoekers werken uit de 19de eeuw bewonderen
en 20ste eeuwse op de tweede etage. De schilderijen werden chronologische
en thematisch ingedeeld. Door de opdeling in subunits krijgen
bezoekers een goed inzicht over de ontwikkeling van de Griekse
schilderkunst en kunnen ze de beste voorbeelden uit de voorbije
twee eeuwen bekijken.
Aan
de rechterkant van de ingang in de grote zaal op de eerste verdieping,
staan de oudste werken van de verzameling, inclusief deze van
Domenikos Theotokopoulos, beter gekend als El Greco. De geschiedenis
van de moderne Griekse kunst begon met de komst van schilders
van de Ionische eilanden. Een aantal belangrijke werken ervan
zijn te zien in een afzonderlijke unit.
Uitzonderlijke
portretten, landschappen en historische afbeeldingen tonen de
eerste jaren van de Griekse Staat (1832-1863). De belangrijkste
kunstenaar van die tijd is Theodoros Vrizakis die de heroïsche
momenten van de 1821 Onafhankelijkheidsoorlog in beeld bracht
terwijl de drie portretten van Nikolaos Kounelakis, die de familie
van de kunstenaar weergeven, typisch zijn voor het potentieel
van de portretkunst.
Enkele
van de meest populaire werken werden gemaakt door de academische
schilders die in de 19de eeuw in München studeerden. Ze worden
voorgesteld in de afdeling “De Bourgeoisie en zijn Kunstenaars”.
De belangrijkste afgevaardigden van deze zogenaamde München
School, die de kunst in de tweede helft van de 19de eeuw overheerste,
zijn Nikiforos Litras, Konstantine Volanakis, Nikolaos Gizis en
Georgios Iakovidis.
“De
Betrokkenheid van de Kinderen” van Gizis, de meest invloedrijke
en prestigieuze Griekse schilder van zijn tijd, valt op door zijn
rijpheid terwijl zijn “Kunst en zijn Geesten”, “Lentesymfonie”
en “Daar komt de Bruidegom”, uistekende voorbeelden
zijn van de kunstenaars persoonlijke stijl en zijn symbolistische
implicaties. Het portret van “Lyssandros Kaftantzolgou”
door de grote leraar Nikiforos Litras, is aantrekkelijk door zijn
psychologische analyse van zijn onderwerp. De 19de eeuwse werken
die in de rest van de zaal tentoongesteld worden, laten bezoekers
kennis maken met de verschillende atmosfeer van chromatische gevoeligheid
geïnspireerd door het impressionisme. “De Haven van
Kopenhagen’ van Ioannis Altamouras valt op door zijn baanbrekende
geest en lyriek.
Op
de tweede etage worden 20ste eeuwse schilders voorgesteld. Vernieuwing,
experimenten, bijzonder schildertechnieken en originaliteit zijn
kenmerkend voor deze werken die allemaal het Griekse gevoel via
de kunst uitdrukken. In de afdeling “Naar een Grieks Modernisme”
vinden bezoekers werken van beroemde schilders als Konstantinos
Parthenis en Konstantinos Maleas die aanzien worden als de vaders
van de Griekse schilderkunst. De “Apotheose van Athanasios
Diodakis” van Konstantinos Parthenis en “De Kameni
Eilanden van Santorini” door Konstantinos Parthenis en Maleas
openbaren het genie en de uniciteit van de scheppers ervan.
De
tijd van het midden van de oorlog wordt vertegenwoordigd door
de artiesten van de zogenaamde Generatie van de jaren ’30.
Belangrijke schilders als Spiros Papaloukas, Giannis Tsarouchis,
Diamantis Diamantopoulos, Giannis Moralis en Nikos Hadjikyriakos-Ghikas
harmoniseren op een perfecte manier met de moderne Europese stijlen
terwijl ze ook Griekenland in de kunst weergeven en aldus de mogelijkheden
verbreden die het verleden, geschiedenis, traditie, volkskunst
en modernisme hen gaf.
De
werken van Nikos Hadjikyriakos-Ghikas, de belangrijks schilder
die het kubisme toepaste en de werken van Giorgos Bouzianis met
zijn unieke expressionistische taal, drukken de modernistische
tendensen van deze kunstenaars uit. Tussen de werken die na de
Tweede Wereldoorlog gemaakt werden en die te zien zijn in de laatste
afdeling, is het belangrijkste de “Epitafen” van Giannis
Moralis, een van de meest succesvolle Griekse kunstenaars van
de 20st eeuw. In de kleine zaal op de tweede etage worden tijdelijke
tentoonstellingen ingericht met een selectie aan moderne schildrijen
uit de collectie van de Nationale Kunst Galerij die aldus de geschiedenis
van de Griekse schilderkunst volledig maakt.
Giannis
Tsarouchis
Giannis
Tsarouchis (1919-1989) was een unieke kunstenaar en intellectueel.
Hij groeide op in een familie uit de middenklasse in Athene.
Vanaf jonge leeftijd waarde hij de eenvoudige mensen uit
de arbeidersklasse voor hun authentiek Grieks karakter.
Zijn ideeën werden hoofdzakelijk beïnvloed door
zijn leraar, Fotis Kontoglou, die hem liet kennis maken
met de Byzantijnse kunst.
Geleidelijk
ontwikkelde Tsarouchis een eclectische stijl in zijn schilderijen.
Hij had een scherpe observatie en slaagde erin afbeeldingen
uit het alledaagse leven weer te geven op een monumentale
manier. Hij hield van Athene met zijn kleine straatjes
en de authentieke mensen die er leefde. Hij was ook een
gepassioneerde fotograaf die de gezichten van mensen,
landschappen en alles wat zijn aandacht trok in Athene,
vastlegde.
Hij
fotografeerde hele wijken met neoklassieke huizen die
later afgebroken werden. Aldus creëerde hij een herinnering
aan een verloren wereld. Hij verwerkte deze beelden in
zijn schilderijen en theaterdecors. De huizen, koffieshops
en zichten uit het dagelijkse leven kregen in zijn werk
een bijna metafysische dimensie.
Een
van zijn meest karakteristieke schilderijen is de “Neon”
koffieshop op het Omonia Plein waar hij zelf ook tijd
doorbracht. Zijn huis in Maroussi is nu een museum dat
gewijd is aan zijn werk en zijn kunst.
|
Openingsuren en toegang
50, Vassileos Konstantinou Laan
Evangelismos
|