Het Omonia Plein
Onder
de bekende architecten Cleanthis en Schaubert, die toen de
eerste stadsplanning voor de hoofdstad van Griekenland opmaakten,
werden in 1833 plannen getekend voor het bouwen van een plein
waar Omonia nu ligt.
De keuze van de plaats voor de bouw van het paleis veranderden
Syntagma snel in het grootste plein van de stad en een kleine
rotonde werd gebouwd om de zakelijke wijk rond Omonia aan
te geven. Het plein moest de naam van Koning Otto krijgen
en zijn standbeeld zou er geplaatst worden. Na de afzetting
van de monarch in 1862, kreeg het plein een volkskarakter,
een symbool voor de klassenstrijd waardoor het zijn huidige
naam Omonia (eenheid) kreeg.
In
1888 werd een metro- en een treinstationtoegang gebouwd vlakbij
de grote hotels aan de rand van het plein. Het station opende
in 1895 en in 1905 reed de eerste elektrische tram over Omonia.
Athene groeide en het plein werd cirkelvormig, een doorgang die
de drukste zakenstraten van de hoofdstad met elkaar verbond. In
de jaren 60 werd de voetgangerszone nog meer teruggedrongen toen
meer rijbanen werden aangelegd en een fontein aan het plein werd
toegevoegd.
Gedurende
het grootste deel van de 1990s was Omonia door steigers afgesloten
omwille van de bouwwerken aan de metro. Na de herinrichting van
het plein in de lente van 2000 rezen opnieuw vragen over de functionaliteit
en de esthetiek van het plein in een moderne hoofdstad.
Omonia
is het oudste plein van modern Athene. Het plein is het startpunt
van wegen die leiden naar de verschillende delen van de stad,
elk met zijn eigen karakter. Het is daarom niet verwonderlijk
dat Omonia een van de standaard referentie- en oriëntatiepunten
in Athene is.
Tegenwoordig
heeft Omonia een moderner aspect gekregen. Winkels, gerenoveerde
hotels en gesofistikeerde neoklassieke voorgevels geven nieuw
leven aan het plein. Er loopt momenteel een onderzoek naar de
laatste herinrichting van het plein na een golf van protest door
de Atheners omwillen van het totale gebrek aan verbeelding en
atmosfeer doordat de architecten het plein veranderden in een
betonvlakte, een betonnen muur en een vreemd metalen kunstwerk.
Spijtig
genoeg nemen drugdealers, druggebruikers en prostituees ’s
nachts het plein over evenals de smalle straatjes ten noorden
en westen ervan maar dit vormt geen enkel gevaar voor toeristen.
De eindeloze activiteit op het plein houdt nooit op. Kiosken
die ’s
nachts open blijven, kramen van kranten- en weekbladenverkopers
en nachtuilen op zoek aan een snelle hap, zorgen ervoor dat
het plein zijn karakter nooit verliest.
Omonia
Plein
Omonia
|