De
Profitis Illias grot
De
Profitis Illias grot is een grote ondergrondse grot van 2500m²
met twee takken die met elkaar verbonden zijn door een lange
oplopende gang en een zeer lage doorgang. Elk deel bestaat uit
een grote centrale ruimte omgeven door kleinere ruimtes. Deze
in het westelijke deel zijn onderverdeeld door droge stenen
muren. De ingang tot de grot is een opening in het dak van de
grot. De bodem van de eerste kamer ligt acht meter lager.
In
de 19de eeuw diende de grot als veilige schuilplaats voor de leider
van een roversbende. Voor de Tweede Wereldoorlog waren er plannen
om de grot om te bouwen tot een ontspanningscentrum. Later liet
men deze plannen varen omwille van grote bouwwerken in de omgeving
en de vernietiging van de stalagmieten en stalagmieten door het
rioleringssysteem. Bij een onderzoek in de jaren zestig werd duidelijk
dat de grot gediend had als woonplaats in de late Neolithische
tijd en in het begin van de Bronstijd.
Een
ander archeologisch onderzoek werd in 1994 uitgevoerd onder supervisie
van Dr. Margarita Koumouzelis. Afgezien van de verzameling van
rijk oppervlaktemateriaal, brachten de opgravingwerken nabij de
ingang vuurlagen, werktuigen van steen een been aan het licht
evenals keramische vazen en scherven uit de late Neolithische
periode.
Dit
is de enige grot in Athene met bewoning in de Neolithische tijd.
Je kunt ze vinden aan Rizoupolis in het Perissos gebied.
Non-stop open
|