Wandeling 3
Het hart van de geschiedenis van de stad

Tijd: 2 uren (zonder de omwegen).

Programma: Volg de verkeersvrije routes langs de Dionysiou Areopagitou, Apostolou Pavlou and Ermou Straten waarbij je langs de belangrijkste archeologische sites komt: het Olympeion (Tempel van Zeus), de Akropolis, de Antieke Agora en de begraafplaats van Kerameikos.

Karakter: De organisatie van de vereniging van archeologische sites in Athene maakte een prachtig wandelprogramma mogelijk, het beste in het centrum van Athene. Aan het einde van de originele route stelt Athens Info Guide je drie omwegen voor die het je toelaten nog meer van de omgeving te zien.

Hoogtepunten: Het mooie zicht op de Akropolis vanaf de terrassen in de Dionysiou Areopagitou Straat, de Odeion van Herodus Attikus, the mozaïek aan het begin van de Apostolou Pavlou Straat.

De Dionysiou Areopagitou Straat

Gedurende tientallen jaren droomden de archeologen en planners in Athene ervan de archeologische sites in het centrum van de historische stad met elkaar te verbinden en nu is de eerste fase van dit prachtige project klaar. Hierdoor is een groot openluchtmuseum ontstaan waarbij bezoekers kunnen genieten van de Tempel van de Olympische Zeus, de Akropolis, de Philopappou Heuvel, de Antieke Agora en het kerkhof van Kerameikos zonder te moeten wandelen langs drukke, overvolle straten.

Tegelijk hebben de Ephoraten (of de archeologische staatsdiensten verantwoordelijk voor de antiquiteiten in de stad) de verschillende sites een grondige opknapbeurt gegeven waarbij de monumenten aan belang wonnen en bezoekers geholpen worden dit belang gemakkelijk te begrijpen. Het verkeersvrij maken van de Ermou Straat tussen het Asomaton Plein en de Pireos Straat zal kortelings voltooid zijn waarbij de Grote Promenade klaar zal zijn over een afstand van ongeveer 2,5 kilometer.

De wandeling begint tegenover de Tempel van Zeus , aan het begin van de Dionysiou Areopagitou Straat. De eerste honderd meters zijn niet bepaald aantrekkelijk met aan beide kanten van de straat naoorlogse appartementsgebouwen maar vanaf de Vyronos Straat verandert de omgeving. Aan de kruising van de Dionysiou Areopagitou en Vyronos Straten, zie je het standbeeld van Generaal Makrygiannis naar wie de omgeving rond de zuidkant van de Akropolis genoemd werd.

Ioannis Makrigiannis Ioannis Makrigirannis (1797-1864), was als een van de meest belangrijke vechters in de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog in 1821. Hij nam deel aan tal van militaire operaties tegen de Osmanen en hij speelde een belangrijke rol in de verdediging van de Akropolis tegen hen. Hij is een van de basisfiguren van de politieke beweging van 3 september 1843 die Koning Otto ertoe verplichtte een grondwet toe te staan. Afgezien van zijn revolutionaire activiteiten, is Markrigiannis in het bijzonder gekend voor zijn memoires, geschreven in de volkse idiomen van die tijd, die beschouwd worden als een mijlpaal in de moderne Griekse literatuur maar ook als een waardvolle geschiedkundige bron.

Aan de andere kant van de straat zie je het Weiler gebouw (genoemd naar de Duitse Architect), een van de eerste publieke gebouwen in de hoofdstad van de jonge Griekse staat (1834). Het Centrum voor Akropolis Studies is er nu in gehuisvest en ernaast wordt het Nieuwe Akropolismuseum gebouwd.

In de vlakbij geleden Makrygiannis Straat, vindt je de ingang tot het Akropolis metrostation. De metro is overigens de beste manier om naar de start van je wandeling te gaan. Parkeren in deze omgeving is namelijk zo goed als onmogelijk. Zelfs als je niet graag met de metro rijdt is het toch de moeite het station te bezoeken. De verschillende niveaus werden voorzien van afgietsels van beelden van het Parthenon en er is eveneens een kleine tentoonstelling van de vondsten die gedaan werden gedurende de bouw van het Akropolis metro station.

Rechts zie je de Akropolis die in al haar grootheid boven alles uitsteekt. De steile rotsen van de zuidkant worden bekroond door indrukwekkende muren waarachter je de kolommen van het Parthenon kunt zien. Er mogen in het centrum van Athene geen hoge appartements- of kantoorgebouwen omdat een oude wet stelt dat de Akropolis overal te zien moet zijn.

De wandeling gaat verder naar de rand van de archeologische site van de zuidelijke zijde. Tussen de bomen kun je tal van antieke resten zien. Stop even om te genieten van de mooie stedelijke huizen uit de 19de en 20e eeuw aan je linkerzijde. Vooral deze op nummer 17 en 37 zijn uitstekende voorbeelden uit de periode tussen de beide wereldoorlogen.

Je kunt een omweg maken om het befaamde Odeion van Herodus Atticus , het Herodeion, te bekijken waar de belangrijkste evenementen van het Atheense Festival (deel van het Helleense Festival) elke zomer plaatsvinden. Het Herodeion is half cirkelvorming met een imposante gevel (28m hoog). Er is plaats voor 6.000 toeschouwers. De podiummuur was vroeger rijkelijk versierd maar deze werd spijtig genoeg verwoest, waarschijnlijk in 267 AD door de Heruliërs, een stam van Duitse barbaren die de meeste van de belangrijke gebouwen in de stad vernielden. Het is zeker de moeite even plaats te nemen op het plein voor het Herodeion en er te genieten van de akoestiek, vooral als er in het theater een concert bezig is.

Loop verder door de Dionysiou Areopagitou Straat. Je zult aan de rechterkant een kleine recente opgraving zien. Dit is het Heiligdom van de Nymf waar pasgetrouwden in antiek Athene offergaven brachten. Een paar meter verder eindigt de Dionysiou Areopagitou Straat en kom je in de Apostolou Pavlou Straat. Als je even wil rusten en iets drinken, dan kun je dat op het terras aan de samensmelting van beide straten. Het is een van de beste plaatsen om van het zicht op de Akropolis te genieten.

Van de Apostolou Pavlou Straat naar Thissio, de Ermou Straat en Gazi

Je loopt nu de heuvel af met zicht op de Areios Pagos , de Oude Agora en, natuurlijk, de Akropolis aan je rechterzijde en de Pnyx Heuvel aan de linkerkant. Even verder zie je aan je rechterkant een prachtig mozaïek met een ingewikkeld geometrisch ontwerp, waarschijnlijk de vloer van een heiligdom in de antieke tijden. Links, aan de rand van de Pnyx Heuvel, zie je de grotten van de bron van de Pnyx, een van de meest gekende bronnen in de oudheid. Daarna zie je, uitgehakt in de rots, het Heiligdom van Pan.

Daarna kom ja op het Thissio Plein. De ganse omgeving leeft op sinds het verkeersvrij maken van de straten. Nieuwe cafés openden hun deuren en nemen een deel van de straat in beslag voor hun terrassen. Vanaf Thisseio vertrekt er aan andere wandeling langs de Irakleidon Straat, ook vol cafés en bars, met hier en daar een winkeltje dat geschenken en souvenirs verkoopt.

Aan het einde van de straat verschijnt het verkeer weer. Hier zie je het Melina Mercouri Athene Cultureel Centrum dat zich bevindt in een oude hoedenfabriek gekend als Poulopoulos . Op de bovenverdieping is er een permanente tentoonstelling over oud Athene met een getrouwe reconstructie van een handelsstraat in de hoofdstad van de 19de eeuw.

Keer terug naar de Apostolou Pavlou Straat via de Eptachalkou Straat, een nauwe doorgang parallel aan de Irakleidon Straat, met pittoreske lage huizen langsheen de treinsporen. Vervolg je weg langs de Apostolou Pavlou Straat die een wijde bocht maakt om dan samen te komen met het Asomaton Plein en de Ermou Straat. Het Asomaton Plein dankt zijn vreemde naam aan de kleine Byzantijnse kerk van Agio Asomaton uit de 11de eeuw AD. De binnenmuren zijn versierd met schilderingen, waarschijnlijk uit de 17de eeuw.

Vanaf hier tot de Pireos Straat werd de Ermou Straat verkeersvrij gemaakt. Je hebt er een mooi panoramisch zich omdat de archeologische site zich onder straatniveau bevindt. Er is een rustplaats aan het begin van de Melidoni straat die eveneens een kijkje waard is omwille van het Museum van hedendaagse Keramiek en omwille van een van de grootste Joodse synagogen in Athene.

Keer terug naar de Ermou Straat en volg deze tot je aan het meest imposante oude industrieterrein van de stad komt: Gazi aan de Pireos Straat. Het stadbestuur liet het omvormen tot een cultureel centrum dat nu gekend is als Technopolis. Ook Gazi geniet van een dynamische heropleving. Je vindt er kleine huisjes en cafeetjes alsook verfijnde restaurants en bars. Er zijn plannen om er een groot stedelijk park te bouwen dat toegewijd is aan de kunsten met als middelpunt de nieuwe opera van Athene.

Omweg 1: De westelijke heuvels

Als de lokale bevolking over de Philopappou Heuvel spreekt, dan bedoelen ze de ganse groep heuvels ten westen van de Akropolis. Er zijn er drie: Nymphon (de Heuvel van de Nimfen of Asteroskopeiou wat observatorium betekent), Pnykas (wat “van de Pnyx” betekent) en Mouseiou (wat “van het museum” betekent).

Een van de hoofdtoegangen tot de heuvels ligt aan de samensmelting van de Dionysiou Areopagitou en de Apostolou Pavlou Straat. Vanaf hier kun je wandelen langs mooie paden tussen de pijnbomen tot je aan prachtige panaroma’s komt met zicht op de Akropolis en op de Egeïsche Zee alsook op sommige zeer interessante archeologische resten. In de antieke tijden waren hier twee van de meest dicht bevolkte wijken van Athene: de aristocratische wijk Meliti waar onder andere Pericles woonde en Koili, een drukke handelswijk.

Wandel langs de centrale weg die vertrekt vanaf de Dionysiou Areopagitou Straat. Rechts zul je al snel de postbyzantijnse kapel van Agios Dimitrios Lombardiaris zien. Ongeveer honderd meter verder kom je aan een splitsing waar je links gaat. Dit pad brengt je tot aan twee uit de rotsen gehakte kunstmatige grotten. Ze zijn algemeen gekend als de gevangenis van Socrates maar het zijn eigenlijk de resten van een woning uit de 4e eeuw VC. Let op de holtes die in de rots gekapt werden. Dit zijn houders voor steunbalken, een bewijs dat de woning minstens twee verdiepingen had.

Keer terug naar de centrale weg en loop iets terug. Links zie je dan een pad dat naar het Philopappou monument leidt. Dit pad, dat gemaakt is met verschillende materialen als marmer en tegels, is een van de mooiste projecten van architect D. Pikionis. Het volgt de lijn van de oude stadsmuren die op veel plaatsen nog zichtbaar zijn. Na ongeveer 300 meter kom je op de top van de heuvel waar je het herdenkingsmonument van Julius Antiochus Philopappus zult zien, opgericht in 114-116 AD. De heuvel werd naar hem genoemd. Philiopappus was een verdreven prins van Commagne, een Helleens koninkrijk in Syrië dat door de Romeinen tot een provincie werd teruggebracht. Philopappus vestigde zich in Athene. Hij werd er burger en weldoener die zelf een officieel ambt droeg. De noordelijke kant van het monument, zichtbaar vanaf de Akropolis, is de originele kant die nog steeds heel wat sporen draagt van de uitbundige versiering die het monument eens had. Van hieruit is het zicht op Athene aan alle kanten adembenemend.

Keer opnieuw terug naar de centrale weg. Net voor je links afslaat om de Pnyx Heuvel te bezoeken, kom je aan een uitholling in de rots. Dit is een dubbele Byzantijnse graftombe waarvan aangenomen wordt dat het de graftombe is van de grote Atheense generaal Cimon, vandaar de naam Cimoneioan graftombes.

Wandel naar de Pnyx Heuvel die door hekwerk is afgesloten maar die vrij toegankelijk is. Een bord aan de ingang vertelt je welke monumenten je hier kan bekijken. De belangrijkste zijn de Pnyx zelf en de vergaderplaats van de Atheense Ecclesia tou Demou of algemene vergadering van burgers (tot de 4e eeuw VC). Dit is de wieg van gans de westerse beschaving waar beroemde politici van het antieke Athene als Themistocles, Pericles en Demosthenes hun speeches gaven. Recenter, was het hier dat Kolokotomis, een van leidende vechters voor Griekse onafhankelijkheid, jonge mannen uit de omgeving verzamelde en met hen sprak over de noden van hun vaderland. Afgezien van zijn geschiedkundige waarde heeft deze plaats ook een prachtig zicht over Athene.

ndien je dat wenst kun je van hieruit doorlopen naar het vlakbij gelegen Nationaal Observatorium .

Om terug naar de centrale weg te gaan kun je een tweede betegeld pad nemen net buiten de omheining. Kijk rechts net voor je de hoofdweg bereikt. Je ziet er resten van een zeer belangrijke antieke weg die vroeger Athene met Piraeus verbond. De weg stond bekend als “De weg door Koili”. De aarde die de weg bedekte werd onlang verwijderd waarbij over een afstand van 500 meter de oude weg zichtbaar werd, uitgehakt in de harde kalksteen, de betegeling, de oude bronnen en de karrensporen in de weg zelf.

Er zijn eindeloos veel wandelmogelijkheden in de heuvels ten westen van de Akropolis. Je kunt naar hartelust tussen de pijnbomen lopen. Als je de weg naar het Dora Stratou Theater neemt kom je voorbij nog een zeer interessant overblijfsel uit de geschiedenis van Athene, meer bepaald een reeks uitstekend bewaarde zitplaatsen die uit de rots gehakt werden. De archeologen nemen aan dat deze rij zitplaatsen deel uitmaakt van een raadsvergadering die in verband stond met de cultus van de Grote Moeder.

Omweg 2: Van de Oude naar de Romeinse Agora

De Adrianou Straat, een van de meest pittoreske in Athene, begint op de plaats waar de Apostolou Pavlou Straat draait in de richting van de Ermou Straat. Ze leidt je eerst langsheen de Oude Agora. De archeologen die aan de vereniging van archeologische sites in Athene werken, hebben de mooie neoklassieke gebouwen langs één kant van de weg opgeknapt. Nieuwe bestrating en het verbannen van het verkeer maakten een einde aan het lawaai en de congestie die wandelen op deze plaats eerder onaangenaam maakte.

De cafés hebben hun terrasje opgezet naast de omheining van de Oude Agora. Aan de andere kant van de straat zijn er toeristenwinkeltjes en enkele antiekzaken. Gedurende het weekeinde, en soms ook in de week, is de straat vol met, al dan niet illegale, verkopers van juwelen, zonnebrillen en verzamelobjecten als telefoonkaarten, oude munten en tweedehands goederen. Natuurlijk wordt er van je verwacht dat je over de prijs onderhandelt.

Op weg naar de Toren van de Winden en de Romeinse Agora maak je een klein ommetje door de Kladou Straat, een smalle steeg parallel aan de Adrianou Straat, om een kijkje te nemen in de rommelwinkeltjes met hun eindeloze stapels bladen uit de jaren 50.

Naarmate je dichterbij de ingang van de Romeinse Agora komt, kun je de eenvoud van de neoklassieke architectuur bewonderen, gebouwen die lijken op de achtergrond in een toneelstuk. Let op de grote stenen poort tegenover de ingang van de archeologische site. Dit is alles was er overblijft van een Ottomaanse medrese of godsdienstschool. In de omgeving van de Romeinse Agora is er meer dan voldoende gelegenheid even uit te rusten en van een drankje te genieten of iets te eten.

Omweg 3: De achterzijde van de Akropolis

Als je langs de Apostolou Pavlou Straat wandelt, dan zal je rechts, en dicht bij de Thissio zomer bioscoop, een zandweg zien die omhoog gaat tussen de Akropolis en de Oude Agora. Dit pad is gekend als de omgeving van de filosofische scholen omdat er zich de scholen bevonden van heel wat van de grote onderwijzers die Athene de reputatie van “Werelduniversiteit” gaven. Dit is een zeer rustig stukje in de stad dat door weinig toeristen gekend is.

Op het einde van het pad sla je links af in de Theorias Straat, thuisbasis van het Kanellopoulosmuseum , om je wandeling verder te zetten langs de rotsen van de Akropolis. Links kom je langs de Areos Pagos and een beetje verder zie je een kleine Byzantijnse kerk. Dit is de Metamorforssis kerk of de Verandering van de Redder uit de 11de eeuw.

Daarna kom je aan een splitsing. Neem de straat die rechts omhoog gaat en je komt dan in de kleine steegjes van Anafiotika, een van de meest pittoreske delen van Plaka. Anafiotika werd door migranten van het eiland Anafi gebouwd in de jaren 1830 en 40 zonder toelating en op land dat voorbehouden was voor archeologische opgravingen. Met zijn kleine witte Cycladische huisjes en hun zeer kleine binnenplaatsjes lijkt deze wijk op een klein eiland in het midden van de grote stad.

Als je weer naar beneden gaat zal je aan de Stratonos Straat komen en dan aan het Lysikratous Plein dat zijn naam kreeg van het koor-Monument van Lysicrates , ook gekend als de Lantaarn van Diogenes. Een choregos was het antieke equivalent van onze moderne sponsor, een uitvinding van de Grieken. Al de onkosten in verband met de voorbereiding van een koor voor de voorstellingen gedurende de dramatische wedstrijden, werden betaald door rijke Atheners. Als zijn productie een prijs won, dan kreeg de sponsor van de staat een driepoot en een ketel die op de top van een koormonument geplaatst werden. Het monument van Lysikrates (herinnering aan de overwinning in de dramatische wedstrijden van 334 VC), is het enige dat overblijft van de dozijnen die langs de Straat van de Driepoten (Tripodon Straat) stonden, de straat die leidt naar het Theater van Dionysus .

Nu volg je de smalle Thrasyllou Straat die te terugbrengt tot aan het begin van de Dionysiou Areopagitou Straat. Je wandeling rond de Akropolis is nu volledig.